Μεγαλύτερη χρηματοδοτική στήριξη από την ΕΕ διεκδικεί η ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία Έλενα Κουντουρά για την Ελλάδα, ώστε να αποτραπεί ο κίνδυνος απώλειας χιλιάδων θέσεων εργασίας, φτωχοποίησης και κοινωνικής κατάρρευσής περιοχών της ελληνικής περιφέρειας κατά την εφαρμογή του σχεδίου απολιγνιτοποίησής τους.
Θίγοντας το εξαιρετικά κρίσιμο αυτό ζήτημα στην παρέμβασή της στην Επιτροπή Έρευνας, Τεχνολογίας και Ενέργειας (ITRE) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η κυρία Κουντουρά απευθυνόμενη προς τον Εκτελεστικό Αντιπρόεδρο της Κομισιόν κ. Φρανς Τίμερμανς επικαλέστηκε την πρόβλεψη που υπάρχει από την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία μέσω του Μηχανισμού Δίκαιης Μετάβασης για τη χρηματοδοτική στήριξη των περιφερειών που βασίζονται στην παραγωγή άνθρακα και λιγνίτη και έχουν δεσμευτεί για κλιματική ουδετερότητα μέχρι το 2050.
“Για να προχωρήσουμε όμως σε μια δίκαιη μετάβαση για τις τοπικές κοινωνίες, θα πρέπει τα κράτη μέλη να καταρτίσουν κοινωνικά δίκαια και υλοποιήσιμα σχέδια απολιγνιτοποίησης», τόνισε χαρακτηριστικά.
Αναφέρθηκε συγκεκριμένα στον κίνδυνο οικονομικής και κοινωνικής κατάρρευσης περιοχών όπως η Δυτική Μακεδονία και η Μεγαλόπολη από την εφαρμογή του σχεδίου της ελληνικής κυβέρνησης για την απολιγνιτοποίηση τους μέχρι το 2023.
«Δεν υπάρχει αμφιβολία πως υποστηρίζουμε την απολιγνιτοποίηση», ξεκαθάρισε η κυρία Κουντουρά.
Όμως, εξήγησε, η απόφαση αυτή λήφθηκε χωρίς το σχέδιο της σημερινής κυβέρνησης να μπορεί να εξασφαλίσει τις θέσεις εργασίας και τη βιωσιμότητα της μετάβασης και χωρίς να συνυπολογίζει το αρνητικό αντίκτυπο που θα έχει στις τοπικές κοινωνίες.
Επισήμανε ότι το ποσό των 293 εκατ. ευρώ που αναλογεί στις ελληνικές Περιφέρειες, από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης δεν επαρκεί για να επιτευχθεί μια κοινωνικά δίκαιη και όχι βίαιη μετάβαση, και ζήτησε από τον κ. Τίμερμανς να εξηγήσει πώς η Κομισιόν θα στηρίξει περαιτέρω τις περιοχές αυτές.
Στην απάντησή του ο κ. Τίμερμανς εμφανίστηκε επιφυλακτικός αποφεύγοντας να πάρει σαφή θέση για τα σχέδια απολιγνιτοποίησης της ελληνικής κυβέρνησης και αναγνώρισε ότι ορισμένες περιοχές της Ελλάδας αντιμετωπίζουν προβλήματα.
Αναφέρθηκε επίσης στην ανάγκη επαναπροσανατολισμού κονδυλίων από τα υπάρχοντα ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά προγράμματα και εργαλεία, στη βάση των προτεραιοτήτων που έχει θέσει η ΕΕ και τα κράτη μέλη για την επίτευξη του στόχου της κλιματικής ουδετερότητας.
