Ερώτηση κατέθεσε στη Βουλή η τέως υφυπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού και τομεάρχης Τουρισμού του ΠΑΣΟΚ , Άντζελα Γκερέκου, σχετικά με το νέο πλαίσιο νόμου για τα υδατοδρόμια, που παρουσιάστηκε πρόσφατα από το υπουργείο Ανάπτυξης.

Η κ. Γκερέκου, μιλώντας στην εκπομπή Tourism Today που παρουσιάζει στο Channel 9 ο Χάρης Ντιγριντάκης, υπογράμμισε την αδυναμία λειτουργίας των υδροπλάνων σε ορισμένες περιοχές που χαρακτηρίζονται Natura 2000, όπως είναι οι Παξοί και η λίμνη των Ιωαννίνων. Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο της κ. Γκερέκου:

“Τα υδροπλάνα μπορούν να αποτελέσουν ένα ευέλικτο μέσο για τη σταθερή συγκοινωνιακή διασύνδεση των νησιωτικών περιοχών. Στην περίπτωση μικρών και απομονωμένων νησιών η λειτουργία υδροπλάνων ενδεχομένως αποτελεί και τη μοναδική αξιόπιστη διέξοδο, ιδίως τους χειμερινούς μήνες, καθώς μπορούν να εκτελούν διάφορα είδη πτήσεων, από επιβατικές και μεταφορές προϊόντων μέχρι αεροδιακομιδές ασθενών και πτήσεις έρευνας και διάσωσης. Κατά συνέπεια η προώθηση νομοθετικού πλαισίου για τα υδατοδρόμια που επανεκκινήθηκε τις τελευταίες ημέρες από το Υπουργείο Ανάπτυξης, Μεταφορών και Υποδομών είναι κατ’ αρχήν θετική.

Εντούτοις το σχέδιο νόμου που δόθηκε σε διαβούλευση εγείρει ένα σοβαρότατο ζήτημα που ακυρώνει στην πράξη τον βασικό του σκοπό, δηλαδή τη δημιουργία συγκοινωνιακό δίκτυο για τις απομονωμένες νησιωτικές περιοχές. Συγκεκριμένα, απαγορεύεται η λειτουργία υδατοδρομίων σε περιοχή Natura εφ’ όσον στον κανονισμό της περιοχής απαγορεύεται η χρήση υδατοδρομίου ή εάν στην προβλεπόμενη περιβαλλοντική μελέτη συμπεραίνεται ότι έχει βλαπτικές συνέπειες στην περιοχή. Και στις δύο περιπτώσεις δημιουργείται απόλυτο αδιέξοδο καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των περιοχών αυτών δεν διαθέτει σχέδιο διαχείρισης που να ορίζει ποιές δραστηριότητες επιτρέπονται και ποιες απαγορεύονται ενώ η περιβαλλοντική μελέτη που κρίνει αν βλάπτεται ή όχι η περιοχή βασίζεται στις προβλέψεις του (ανύπαρκτου) σχεδίου διαχείρισης της περιοχής! Έτσι εξαιρούνται κατοικημένα νησιά που είναι χαρακτηρισμένα στο σύνολο τους ως περιοχές Natura και για τα οποία τα υδροπλάνα αποτελούν ίσως τη μόνη λύση για την απρόσκοπτη συγκοινωνιακή σύνδεσή τους.

Η επιλογή των υδροπλάνων έχει υιοθετηθεί με επιτυχία σε διάφορες περιοχές ανά τον κόσμο με γεωμορφολογία και βιογεωγραφία παρόμοια με την ελληνική. Θα ήταν πολύ πιο αποδοτικό το αρμόδιο Υπουργείο να διδαχθεί από το νομοθετικό πλαίσιο, για παράδειγμα, της γειτονικής Ιταλίας ή του Καναδά όπου οι διαδικασίες είναι απλές, φιλικές και – γι’ αυτό – λειτουργικές. Νομοθετούμε για να διευκολύνουμε την κοινωνία και όχι για να κατακερματίζουμε αρμοδιότητες ή για να ορθώνουμε εμπόδια στους ενδιαφερόμενους επενδυτές. Δε χρειάζεται, για παράδειγμα, η υποβολή σχεδίων πτήσης και η υποδομή πύργου ελέγχου για την αποθαλάσσωση ή την προσθαλάσσωση των υδροπλάνων παρά μόνο η υπηρεσία πληροφόρησης πτήσεων (AFIS) που δίνει πληροφορίες μόνο για τις μετεωρολογικές συνθήκες. Επίσης δεν είναι απαραίτητη η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων καθώς, σύμφωνα με διεθνείς μελέτες, οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις του υδροπλάνου είναι μηδενικές. Μελέτη των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ αναφέρει ότι ο μέγιστος θόρυβος ενός υδροπλάνου είναι χαμηλότερος από αυτόν ενός ταχύπλοου, ενός αυτοκινήτου, ακόμα και ενός φορτηγού. Επίσης ότι η λειτουργία των υδροπλάνων δεν επιβαρύνει τα ύδατα, τα εδάφη, την άγρια ζωή και τους υδροβιότοπους. Το δε σύστημα των Εθνικών Πάρκων των ΗΠΑ είναι από τους μεγαλύτερους χρήστες υδροπλάνων παγκοσμίως. Η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων καθίσταται, εξάλλου, περιττή για τα υδατοδρόμια εντός λιμενικών εγκαταστάσεων για τις οποίες έχει εκπονηθεί ήδη αντίστοιχη μελέτη που αφορά οχλούσες χρήσεις επιβαρυντικές για το περιβάλλον.

Στο πλαίσιο αυτό η Κυβέρνηση οφείλει να επανεξετάσει τις σχετικές ρυθμίσεις πριν την προώθηση του νομοσχεδίου προς ψήφιση προκειμένου να είναι συμβατές με τους κοινωνικούς και οικονομικούς σκοπούς που πρέπει να υπηρετεί η λειτουργία υδατοδρομίων στη χώρα μας. Εκτός εάν θέλουμε να αδειάσουν εκ των πραγμάτων όσα ελληνικά νησιά έχουν μέχρι 150 κατοίκους…”