Τον Απρίλιο του 2017, η κυβέρνηση, αφού είχε μοιράσει φρούδες ελπίδες στην κοινωνία για δήθεν σεισάχθεια και κούρεμα δανείων, έφερε με καθυστέρηση 2 ετών το νομοσχέδιο για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό.
Ο τότε Υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης κ. Παπαδημητρίου είχε δηλώσει ότι «τη διαδικασία
μπορούν να την αξιοποιήσουν εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις για να μπει τέλος στην υπερχρέωση της οικονομικής κρίσης των τελευταίων ετών».
Μάλιστα, η κυβέρνηση είχε πολυδιαφημίσει το μηχανισμό, υποσχόμενη ότι θα δώσει οικονομική ανάσα στους Έλληνες επιχειρηματίες που αγωνιούν να ρυθμίσουν τα χρέη τους.
Από την πρώτη στιγμή, η Νέα Δημοκρατία είχε αναδείξει την ανεπάρκεια του συγκεκριμένου νόμου, ο οποίος με γραφειοκρατικές διατάξεις οδηγούσε τελικώς τις επιχειρήσεις στα δικαστήρια, ακυρώνοντας στην ουσία κάθε έννοια εξωδικαστικής διαδικασίας.
Ένα χρόνο μετά την ψήφιση του νόμου, ο εξωδικαστικός συμβιβασμός απέτυχε παταγωδώς. Στην ηλεκτρονική πλατφόρμα έχουν καταθέσει αιτήσεις 27.000 επιχειρήσεις και 7.000 ελεύθεροι επαγγελματίες που συλλέγουν σταδιακά τα πολυάριθμα δικαιολογητικά και προχωρούν με αργό ρυθμό.
Όμως, από αυτές τις επιχειρήσεις έχουν ολοκληρώσει την αίτηση οι 700 και μέχρι στιγμής μόνον 23 έχουν κατορθώσει να ρυθμίσουν τις οφειλές τους.
Έτσι επιβεβαιώνεται στην πράξη ότι πρόκειται για μία χρονοβόρα και αντιπαραγωγική διαδικασία. Πολύ ορθώς ακόμα και ο Ειδικός Γραμματέας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους κ. Φώτης Κουρμούσης τη χαρακτήρισε ως «πραγματικό μαρτύριο για ελεύθερους επαγγελματίες και επιχειρήσεις».
Η κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή απέρριψε την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για την υιοθέτηση μιας γρήγορης, απλής, αυτοματοποιημένης, ηλεκτρονικής και πραγματικά εξωδικαστικής διαδικασίας που θα διευκόλυνε επιχειρήσεις και επαγγελματίες να ρυθμίσουν τα χρέη τους.
Σήμερα, το ισχύον σύστημα δεν επιλύει το πρόβλημα. Αντιθέτως, δυσχεραίνει τις διαπραγματεύσεις
των οφειλετών με τους πιστωτές τους.
Το μόνο που πετυχαίνει είναι να δυσκολέψει ακόμα περισσότερο την ταλαιπωρημένη αγορά και τις βιώσιμες επιχειρήσεις που χρειάζονται στήριξη.
Στην πράξη, οι αργοί ρυθμοί, τα διαρκή προσκόμματα και τα αποτρεπτικά κριτήρια που προβλέπονται, αποθαρρύνουν τις επιχειρήσεις από την ένταξή τους στον εξωδικαστικό μηχανισμό.
Πρόκειται για μια χαμένη ευκαιρία για την οικονομία, καθώς η κυβέρνηση αποδεικνύεται ανίκανη να στηρίξει τις ελληνικές επιχειρήσεις που παλεύουν να ρυθμίσουν τα χρέη τους και να σταθούν όρθιες.
