anomeritis1105Το ελληνικό λιμενικό σύστημα προσφέρει μεγάλες επενδυτικές ευκαιρίες, σε πολλούς τομείς δραστηριοτήτων και κυρίως στη διακίνηση φορτίων και την κρουαζιέρα, δήλωσε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΛΠ κ. Γιώργος Ανωμερίτης στο 3ο Ναυτιλιακό Συνέδριο της ΕΕΔΕ. “Η θέση της χώρας στα δίκτυα και η νησιωτικότητά της, αποτελούν κύριους παράγοντες προσέλκυσης, οι οποίοι θα ενεργήσουν πολλαπλασιαστικά, αν η κεντρική διοίκηση ξεκαθαρίσει τη θέση της για τη δομή και λειτουργία του συστήματος καθώς και για τους τρόπους ιδιωτικοποίησης των κάθε μεγέθους λιμένων”, τόνισε ο κ. Ανωμερίτης.

Όσον αφορά το θέμα “πώλησης μετοχών” ή παραχωρήσεων/΄στο ελληνικό σύστημα, ο κ. Ανωμερίτης το χαρακτήρισε “ψευδοδίλημμα”, καθώς όπως είπε οι ιδιωτικοποιήσεις πρέπει να εφαρμοσθούν συνδυαστικά, υπό τον όρο (α) των ευρωπαϊκών δεδομένων, όπου το 97% των λιμένων ανήκουν μετοχικά στο δημόσιο, την αυτοδιοίκηση και τους χρήστες, (β) μιας ενιαίας στρατηγικής μεταρρυθμίσεων και αναπτυξιακών σχεδίων, (γ) μιας διαφανούς πολιτικής προσέλκυσης επενδύσεων και (δ) της δημιουργίας εσόδων για κάλυψη των υποχρεώσεων της χώρας και των τοπικών κοινωνιών.

“Το θεσμικό πλαίσιο της αγοράς λιμενικών υπηρεσιών αποτελείται από: (α) τον υπό ψήφιση Κοινοτικό Κανονισμό, (β) τα διευρωπαϊκά δίκτυα, (γ) τις ευρωπαϊκές λιμενικές πολιτικές της ESPO (δ) τους Νόμους των 3 Μνημονίων και (ε) το Ν.4150/2013 για τις λιμενικές πολιτικές, ο οποίος μεν ψηφίσθηκε, αλλά δεν εφαρμόζεται. Οτιδήποτε αποφασίζεται με παραγνώριση του πιο πάνω πλαισίου θα οδηγείται σε αποτυχία”, δήλωσε επίσης.

Το ελληνικό λιμενικό σύστημα, όπως είπε ο κ. Ανωμερίτης, αποτελεί τμήμα του ευρωπαϊκού λιμενικού συστήματος και οι κανόνες που το διέπουν είναι κοινοί. Στο ευρωπαϊκό λιμενικό σύστημα οι κανόνες της ανταγωνιστικότητας, παραγωγικότητας, διαφάνειας και προστασίας περιβάλλοντος προέχουν κάθε άλλων συγκυριών, όπως και οι κανόνες ανάπτυξης μέσω πολλών διαχειριστών και παρόχων κυρίως μέσω παραχωρήσεων χώρων ή τομέων.

Τέλος, ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΛΠ υποστήριξε ότι η κρίση αποτελεί ευκαιρία βαθιάς μεταρρύθμισης στις λειτουργίες και τις δομές του ελληνικού λιμενικού συστήματος, ενώ χαρακτήρισε τα λιμάνια μηχανές ανάπτυξης, υποστηρίζοντας ότι απαιτείται συνολικός και συλλογικός σχεδιασμός, αν θέλουμε να μεγιστοποιήσουμε τις δυνατότητές τους.