Της Κατερίνας Καρσιώτη

Το ενδιαφέρον χιλιάδων ταξιδιωτών προσελκύουν ακόμα και κατά την διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου, οι ορεινοί προορισμοί. Και η Ήπειρος αποτελεί ένα σημείο – τόπο που τραβά την προσοχή των περισσότερων καθώς διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία και τα χαρακτηριστικά για να επιδοθεί ο επισκέπτης σε αμέτρητες θεματικές εμπειρίες.

Ένας μοναδικός οικισμός που αποτελεί πόλο έλξης για τον εναλλακτικό τουρισμό είναι τα Ζαγοροχώρια, που μαγνητίζει και δημιουργεί πραγματικό και αυθεντικό βίωμα. Ο προικισμένος τόπος, το αξεπέραστο φυσικό τοπίο φιλοξενούν τους λάτρεις των θεματικών δραστηριοτήτων και τους ξεναγούν σε έναν αληθινό παράδεισο βιοποικιλότητας.

Ανάμεσα σε ξεχωριστή και καλοδιατηρημένη παραδοσιακή αρχιτεκτονική, τα Ζαγοροχώρια αποτελούν έναν μοναδικό ταξιδιωτικό πυρήνα που ο θεματικός τουρισμός βρίσκει τον τόπο του μέσα από πέντε μοναδικές θεματικές εμπειρίες.

Ανακαλύπτοντας το Πάπιγκο

Δεν γίνεται να ταξιδέψει κανείς στο Ζαγόρι και να μην επισκεφθεί το Μεγάλο και το Μικρό Πάπιγκο, δύο από τα πιο γνωστά χωριά του, που απέχουν μεταξύ τους περίπου τρία χιλιόμετρα. Μια βόλτα στα πλακόστρωτα καλντερίμια αποκαλύπτει καλοδιατηρημένα σπίτια παραδοσιακής ζαγορίσιας αρχιτεκτονικής, εκκλησίες και πέτρινες κρήνες, ενώ οι επιβλητικοί «πύργοι» της Αστράκας, που υψώνονται πάνω από τους οικισμούς, καθηλώνουν το βλέμμα.

Αξιόλογες επιλογές διαμονής και φαγητού, αλλά και ευκαιρίες για συναρπαστικές πεζοπορικές διαδρομές, ελκύουν ταξιδιώτες που αναζητούν χαλάρωση, ατμόσφαιρα αλλά και περιπέτεια στη φύση. Το Μικρό Πάπιγκο αποτελεί σταθερή αγάπη των ορειβατών, αφού από το χωριό ξεκινάει η διαδρομή μέχρι την περίφημη Δρακόλιμνη της Τύμφης, μια από τις γνωστότερες αλπικές λίμνες της Ελλάδας.

H πεζοπορία στο φαράγγι του Βίκου μένει αξέχαστη

Το φαράγγι του Βίκου είναι η απόλυτη ατραξιόν της περιοχής. Πρόκειται για ένα από τα πιο ξακουστά στην Ελλάδα, ενώ κατέχει μία θέση στο βιβλίο Γκίνες ως το φαράγγι με το μικρότερο άνοιγμα στον κόσμο. Ο καλύτερος τρόπος για να το γνωρίσει κάποιος είναι φυσικά, διασχίζοντάς το (με έμπειρη καθοδήγηση) μέσα από τα σηματοδοτημένα μονοπάτια της περιοχής.

Μπορεί η διαδρομή να είναι τουλάχιστον πέντε ώρες αλλά ο εκάστοτε ταξιδιώτης θα ανταμειφθεί με εικόνες απίστευτης ομορφιάς. Εναλλακτικά, απλά μπορεί να αγναντέψει τη χαράδρα από ψηλά! Αξίζει να αναφερθεί πως τα καλύτερα σημεία  βρίσκονται στο Μονοδένδρι, στην τοποθεσία Οξιά και στο μοναστήρι τις Αγίας Παρασκευής, αλλά και στη θέση Μπελόη κοντά στο χωριό Βραδέτο.

Στον Βοϊδομάτη, οι λάτρεις του rafting βρίσκουν τον τόπο τους

Ο Βοϊδομάτης θεωρείται ένας από τους καθαρότερους ποταμούς της Ευρώπης και είναι ιδανικός για αρχάριους που θέλουν να γνωρίσουν το rafting. Η διαδρομή από τη γέφυρα της Αρίστης μέχρι το πέτρινο γεφύρι της Κλειδωνιάς είναι μαγευτική. Η κατάβαση γίνεται σε καταπράσινο περιβάλλον ανάμεσα από αιωνόβια πλατάνια και πέτρινα τοξωτά γεφύρια.

Η αυθεντική γαστρονομία του Ζαγορίου είναι “θεματική”

Αλευρόπιτες, κρεατόπιτες, γαλατόπιτες, μανιταρόπιτες αποτελούν αναμφισβίτητα τις πρωταγωνίστριες στα καλντερίμια των χωριών. Η γαστρονομική εμπειρία κάθε άλλο παρά παράδοση, αυθεντικότητα και μνήμη θα έχει απολαμβάνοντας κανείς τα γευστικά  αριστουργήματα του τόπου.

Να αναφερθεί πως στα Ζαγοροχώρια το εξαιρετικής νοστιμιάς ντόπιο κρέας έχει την πρωτοκαθεδρία όπως επίσης και οι αχνιστές σούπερ και το ερυθρό κρασί.

Οδοιπορικό στο Δίλοφο, το παραδοσιακό χωριό του τόπου

Ο οικισμός έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός και αποτελεί εξαιρετικό δείγμα ζαγορίτικης αρχιτεκτονικής. Το πρώτο πράγμα που κάνει κανείς εισέρχοντας στο Δίλοφο είναι να αφήσει το αυτοκίνητο του καθώς δεν κυκλοφορούν μέσα στο χωριό και περιπλανηθεί στο ατμοσφαιρικό σκηνικό αυτού του “spot” που περιλαμβάνει στενά πλακόστρωτα καλντερίμια, υπέροχα αρχοντικά (όπως το ύψους 13,5 μέτρων αρχοντικό Μακρόπουλου- το ψηλότερο σπίτι στο Ζαγόρι), πέτρινες βρύσες και μια όμορφη κεντρική πλατεία.

Συνάντηση στη Σκάλα του Βραδέτου

Ανάμεσα στα χωριά Βραδέτο και Καπέσοβο υπάρχει η Σκάλα του Βραδέτου, το πιο εντυπωσιακό καλντερίμι της Ηπείρου. Αυτό το φαρδύ πλακόστρωτο μονοπάτι, εξαίρετο δείγμα τοπικής αρχιτεκτονικής, αποτελούσε μέχρι το 1973 τον μοναδικό τρόπο επικοινωνίας μεταξύ των δύο χωριών. Η σχεδόν μίας ώρας διαδρομή είναι μαγευτική, με τη θέα στη γύρω περιοχή να εντυπωσιάζει.