Τις προτάσεις του για την επανεκκίνηση της αναπτυξιακής διαδικασίας στον Πειραιά, το λιμάνι και την ευρύτερη περιοχή ανακοινώνει με άρθρο του ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιά, Βασίλης Κορκίδης.
Το θέμα του νέου αναπτυξιακού μοντέλου το οποίο πρέπει να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν οι
φορείς του Πειραιά πρέπει να κινηθεί γύρω από δύο άξονες, σύμφωνα με τον κ. Κορκίδη: τη βελτίωση της θέσης του λιμανιού στο διεθνή καταμερισμό διακίνησης επιβατών και εμπορευμάτων, αλλά και την αναζωογόνηση της εμπορικής, μεταποιητική και ναυπηγοεπισκευαστικής διαδικασίας.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιά, Βασίλη Κορκίδη, από την πειραϊκή επιχειρηματική κοινότητα πρέπει να αναζητηθεί ένα μοντέλο που θα κινείται πολύ κοντά στα πρότυπα του Χονγκ Κονγκ και της Σιγκαπούρης, ως κομβικών διαμετακομιστικών κέντρων εμπορίου και ναυτιλίας.
«Ο Πειραιάς μπορεί να λειτουργήσει, κατ’ αντιστοιχία, ως το βασικό διαμετακομιστικό κέντρο της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και να καταστεί κύρια πύλη εισόδου εμπορευμάτων από την Ανατολή προς την Κεντρική και Δυτική Ευρώπη και, φυσικά, όλες τις γειτονικές βαλκανικές χώρες. Αυτό χρειάζεται συντονισμένες δράσεις τόσο στη λειτουργία του λιμανιού, του εξαγωγικού εμπορίου, όσο και στις υπηρεσίες logistics και τις χερσαίες και θαλάσσιες μεταφορές», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Το ΕΒΕΠ προτείνει σειρά από ενέργειες που θα συμβάλουν στην καλύτερη προώθηση και ανάπτυξη του εγχώριου και διαμετακομιστικού εμπορίου, της μεταποίησης, αλλά και της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας στη χώρα μας.
Μεταξύ άλλων οι ενέργειες αυτές περιλαμβάνουν τη δημιουργία και την ανάπτυξη κατάλληλων υποδομών όπως αποθηκευτικοί χώροι, σύγχρονος εξοπλισμός, ζώνες ελεύθερου εμπορίου, και την αξιοποίηση λιμενικών χώρων για τη δημιουργία εξαγωγικού πάρκου.
Επίσης την ώθηση των επιχειρήσεων, που δραστηριοποιούνται ή σκοπεύουν να δραστηριοποιηθούν στο εξωτερικό, να δημιουργήσουν αποθηκευτικά κέντρα, προκειμένου οι εγκαταστάσεις αυτές να έχουν το ρόλο logistics hubs των Βαλκανίων, με αποτέλεσμα να αυξηθεί το διαμετακομιστικό εμπόριο και να ενισχυθεί ο χαρακτήρας του Πειραιά ως σημείο ανεφοδιασμού και σταθμό επισκευής της διεθνούς ναυτιλίας.
