Η οικονομία βρίσκεται στα πρόθυρα της ύφεσης και η τουριστική βιομηχανία ειδικότερα, πρέπει να αντιμετωπίσει τις νέες προκλήσεις.
Από όλες αυτές τις αλλαγές στον τρόπο εργασίας, διαβίωσης και ταξιδιού, προέκυψε ένας νέος τύπος διακοπών.
Που τον υποστηρίζουν οι λεγόμενοι “μισοί τουρίστες” ή “μακροπρόθεσμοι τουρίστες”.
Αυτό το νέο φαινόμενο γίνεται δημοφιλές σε άτομα που εργάζονται στο σπίτι. Τώρα μπορούν να απολαύσουν μια χαλαρωτική ατμόσφαιρα εργασίας σε μία ηλιόλουστη παραλία, αλλά και να γνωρίσουν καλύτερα τον προορισμό-στόχο τους στον ελεύθερο χρόνο τους.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτοί οι μακροπρόθεσμοι τουρίστες διαμένουν στο εξωτερικό για τουλάχιστον δύο εβδομάδες, ακόμη και για αρκετούς μήνες.
Αυτό το φαινόμενο μπορεί επομένως να θεωρηθεί ως αποτέλεσμα της τρέχουσας κρίσης κορωνοϊού, η οποία όχι μόνο άλλαξε τον τρόπο εργασίας πολλών ανθρώπων, αλλά ανάγκασε επίσης την τουριστική βιομηχανία να αναζητήσει εναλλακτικές λύσεις για να σωθεί από την οικονομική κατάρρευση.
Πολλές ταξιδιωτικές εταιρείες και προορισμοί έχουν βρει σε αυτό το μοντέλο μια προσοδοφόρα επιχείρηση.
Εταιρείες όπως η Airbnb, η NomadX ή η SpotAHome, εστιάζουν ειδικά στη διαμονή στο εξωτερικό για μακροχρόνιους τουρίστες.
Ειδικές θεωρήσεις για ψηφιακούς νομάδες
Τα νησιά Μπαρμπάντος, η Γεωργία, τα Κανάρια Νησιά και η Εσθονία προσφέρουν ειδικές βίζες για ψηφιακούς νομάδες τουρίστες.
Οι μακροχρόνιοι τουρίστες μπορούν να ζήσουν στο εξωτερικό για 12 μήνες και να εργαστούν από εκεί.
Το πλεονέκτημα αυτού είναι ότι αφενός αποφεύγονται οι ακυρώσεις πτήσεων, οι οποίες είναι μάλλον συχνές επί του παρόντος λόγω των περιορισμών ταξιδιού.
Από την άλλη πλευρά, η παραμονή μακράς διάρκειας βοηθάει κάποιον να γνωρίζει πιο καλά τον πολιτισμό και τη γλώσσα του προορισμού.
Βέβαια για την ειδική βίζα, υπάρχουν και όροι. Η Εσθονία, για παράδειγμα, απαιτεί απόδειξη μηνιαίου μισθού 3.504 ευρώ και τα Μπαρμπάντος απαιτούν απόδειξη ετήσιου μισθού 50.000 δολαρίων.
