Μπορεί τα καλύτερα αεροδρόμια στον κόσμο να προσφέρουν άνεση και ταχύτητα, όμως τα χειρότερα αφήνουν ανεξίτηλο αποτύπωμα — και όχι για καλούς λόγους.

Σύμφωνα με το περιοδικό The Economist, τα αεροδρόμια που προκαλούν τις περισσότερες διαμαρτυρίες από τους ταξιδιώτες δεν είναι απλώς ανοργάνωτα, αλλά συχνά αντικατοπτρίζουν τις παθογένειες των χωρών στις οποίες λειτουργούν.

Η κορυφή της δυσλειτουργίας: Τζούμπα, Νότιο Σουδάν

Στην πρώτη θέση της σχετικής λίστας για το 2017 βρίσκεται το αεροδρόμιο της Τζούμπα. Η “αίθουσα αναχωρήσεων” είναι στην πραγματικότητα μια τέντα δίπλα σε δύσοσμη λακκούβα, χωρίς τουαλέτες ή δυνατότητα σίτισης, ενώ ο εξοπλισμός ασφαλείας είναι εκτός λειτουργίας. Επιβάτες υπόκεινται σε αυθαίρετους ελέγχους και εκβιασμούς, ακόμη και αν ανήκουν σε διεθνείς αποστολές.

Καταστάσεις χάους στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και το Κονγκό

Στο Μπανγκί, η έλλειψη περίφραξης επιτρέπει στους κατοίκους των κοντινών προσφυγικών καταυλισμών να περνούν στον διάδρομο προσγείωσης. Στη Λουμπούμπασι, οι καθυστερήσεις στους ελέγχους χρησιμοποιούνται ως μοχλός για χρηματικά ανταλλάγματα.

Σκηνές εκβιασμού και αυθαιρεσίας στη Μανίλα

Στις Φιλιππίνες, η πρακτική «laglag bala» έχει προκαλέσει διεθνή κατακραυγή, καθώς υπάλληλοι τοποθετούσαν σφαίρες στις αποσκευές επιβατών για να ζητήσουν λύτρα.

Η απογοήτευση των πλουσίων χωρών

Η λίστα δεν περιορίζεται σε χώρες με περιορισμένους πόρους. Στην Ευρώπη, το αεροδρόμιο Charleroi στις Βρυξέλλες, το Βερολίνο με τις πολυετείς καθυστερήσεις στο νέο του τερματικό και το Λούτον που παραπλανεί ως «αεροδρόμιο Λονδίνου», προκαλούν έντονες επικρίσεις. Στη Σαντιάγο της Χιλής, ταξιδιώτες αναφέρουν αυστηρότητα στα τελωνεία ακόμη και για… αμύγδαλα ή μπανάνες.

ΗΠΑ: Οι καθυστερήσεις, η αγένεια και η ακαταστασία

Παρ’ ότι πρόκειται για μια από τις πιο ανεπτυγμένες χώρες παγκοσμίως, αρκετά αεροδρόμια των ΗΠΑ καταγράφονται σταθερά στις τελευταίες θέσεις σε ανεπίσημες λίστες, κυρίως λόγω έλλειψης προσωπικού, χαμηλής εξυπηρέτησης και υπερβολικών ουρών. Μεταξύ των πιο «κακόφημων» συγκαταλέγονται το JFK, το Dulles και το Μαϊάμι.

Όχι μόνο θέμα εγκαταστάσεων

Όπως επισημαίνει το The Economist, οι χειρότερες εμπειρίες δεν οφείλονται αποκλειστικά στις υποδομές, αλλά και σε φαινόμενα αυθαιρεσίας, διαφθοράς και έλλειψης λογοδοσίας. Στο τέλος, ο απλός επιβάτης γίνεται θύμα ενός δυσλειτουργικού συστήματος που ξεπερνά τα όρια της ταλαιπωρίας.

Όπως καταλήγει εύστοχα το άρθρο: «Οι ευπρεπείς αερολιμένες μοιάζουν μεταξύ τους· κάθε κακός αερολιμένας όμως είναι δυσλειτουργικός με τον δικό του μοναδικό τρόπο».