Η διαμόρφωση του τουριστικού προϊόντος οφείλει να λαμβάνει υπόψη τις πιέσεις που μπορεί να ασκήσει η ανάπτυξή του στα βασικά στοιχεία εμπλουτισμού του, όπως είναι το περιβάλλον.

Γιατί, ακόμα και η οικονομική διάσταση του τομέα θα έχει αξία και προοπτική αν δεν προκαλεί περιβαλλοντικές αλλοιώσεις. Αυτός άλλωστε, είναι ο πρωταρχικός στόχος του Συνδέσμου Προστασίας και Ορθολογικής Ανάπτυξης  του Κορινθιακού Κόλπου (Σ.Π.Ο.Α.Κ.).

Η φύση παίζει πρωταρχικό ρόλο στο να καταστήσει ένα προορισμό ελκυστικό. Το ίδιο σημαντικό είναι το τοπίο και η αρχιτεκτονική που δίνουν και το «χρώμα», την ταυτότητα κάθε περιοχής.

Η άναρχη συνεπώς ανάπτυξη του Τουρισμού χωρίς χωροταξικό σχεδιασμό, χωρίς μελέτη των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και χωρίς την εναρμόνιση ακόμα και με την πολιτισμική παράδοση των περιοχών που περιβάλλουν τον Κορινθιακό Κόλπο, ενέχουν τον κίνδυνο αλλοίωσης της φυσιογνωμίας του, πράγμα που τελικά, βλάπτει την ελκυστικότητα και την ανταγωνιστικότητα του προϊόντος που θέλουμε να προσφέρουμε.

Χωρίς να παραγνωρίζουμε την οικονομική διάσταση για την ανάπτυξη των περιοχών μας, οφείλουμε να μεριμνούμε – και στο μέτρο που επιτρέπουν οι αρμοδιότητές μας το κάνουμε – τόσο για την αποφυγή κατασπατάλησης φυσικών πόρων όπως είναι το νερό, όσο και για την υπεραλίευση τις συνέπειες της οποίας πληρώσαμε ακριβά πέρυσι με την εμφάνιση των μεδουσών.

Η διαμόρφωση κουλτούρας οικολογίας αποτελεί στοιχείο του σύγχρονου πολιτισμού. Και αυτό είναι και παραμένει βασική υποχρέωση όλων μας.

Η προσπάθεια κατάργησης της πλαστικής σακούλας είναι ήδη ένα φωτεινό παράδειγμα περιβαλλοντικής προστασίας και ευαισθητοποίησης.

Σε ένα τόπο που φημίζεται για την Ιστορία και τον Πολιτισμό του, η ορθολογική ανάπτυξη του Τουρισμού σε πλαίσια σεβασμού και προστασίας του περιβάλλοντος δεν διασφαλίζει μόνο την οικονομική βιωσιμότητα κάθε τουριστικού προορισμού.

Αποτελεί και δείγμα συνέχειας και συνέπειας μιας μακραίωνης κληρονομιάς. Όταν λοιπόν μιλάμε για ορθολογική ανάπτυξη, δεν μπορούμε να παραγνωρίζουμε τον πρωτογενή τομέα στη βάση του οποίου στηρίζεται ένα σημαντικό μέρος του τουριστικού προϊόντος κάθε τόπου.

Αυτό με απλά λόγια, σημαίνει ότι χρειάζεται πρόνοια, ώστε κάθε τουριστική εγκατάσταση που δημιουργείται να μην κτίζεται σε βάρος μιας έκτασης παραγωγής προϊόντων κατανάλωσης, πολύ περισσότερο όταν τα προϊόντα αυτά χαρακτηρίζουν τον τόπο και τη γαστρονομία του.

Είναι συνεπώς καθήκον όλων μας, να αναπτύσσουμε τον Τουρισμό στη βάση όχι μόνο της προστασίας, αλλά και της αξιοποίησης του αέρα που αναπνέουμε, του νερού που πίνουμε, της θάλασσας που κολυμπάμε και της γης που πατάμε.

Αυτός είναι ο στόχος μας, αυτή είναι η επιδίωξή μας και αυτή η υπόσχεσή μας, ως συλλογικός φορέας προστασίας και ορθολογικής ανάπτυξης του Κορινθιακού.

Ο διαχωρισμός των θεματικών μορφών Τουρισμού αποτελεί αναμφισβήτητα, ένα θετικό βήμα που εναρμονίζει την τουριστική πολιτική της χώρας με τα διεθνή δεδομένα της ζήτησης έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί στις αγορές αποστολής τουριστών.

Ο Θεματικός Τουρισμός, με κάποιες μορφές του, μπορεί να λειτουργήσει ενισχυτικά στη διασπορά του τουριστικού πλήθους στο χώρο και στο χρόνο ακόμα και στις περιοχές μας. Είναι, συνεπώς απαραίτητο:

1. Να οριστούν οι θεματικές εκείνες μορφές που συμβάλουν στον παραπάνω στόχο, όπως πχ. ο Πολιτιστικός-Ιστορικός, ο Θρησκευτικός, ο Τουρισμός Υγείας κλπ.

2. Να καταρτιστούν, σε συνεργασία με τις Τοπικές Αυτοδιοικήσεις και τους συλλογικούς φορείς του Τουρισμού της περιοχής μας προγράμματα προβολής, με συμμετοχή σε κλαδικές εκθέσεις και προωθητικές ενέργειες στις αγορές ενδιαφέροντος.

4. Να εκπονηθούν προγράμματα επιμόρφωσης, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες κάθε θεματικής μορφής, σε εργαζόμενους και επιχειρηματίες.

5. Να δημιουργηθούν υποδομές πρόσβασης σε ΑΜΕΑ, είτε με ενίσχυση των Τοπικών Αυτοδιοικήσεων, είτε στο πλαίσιο του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων ή/και Ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων.

Εμείς, ως Σ.Π.Ο.Α.Κ. οφείλουμε – και προς αυτή την κατεύθυνση θα κινηθούμε – να αναλάβουμε πρωτοβουλίες, ώστε ο πρόσφατος νόμος για τις θεματικές μορφές να μην περιοριστεί μόνο στην ονοματολογία κάθε μορφής, αλλά να δώσει περιεχόμενο και ουσία σε αυτό που η κεντρική διοίκηση επιχείρησε να κάνει μέσω της νομοθεσίας.