Ένα από τα πλέον σημαντικά αξιοθέατα της Τουρκίας στις Διαδρομές της Χριστιανικής Πίστης (Christian Faith Routes) είναι η Οικία της Παρθένου Μαρίας, που προσελκύει επισκέπτες από όλον τον κόσμο. Η Οικία της Παρθένου Μαρίας, στη Σμύρνη, βρίσκεται πολύ κοντά στη Βασιλική του Αγίου Ιωάννη και στο Σπήλαιο των Επτά Κοιμωμένων, τοπόσημα που συνθέτουν μια ιδιαίτερη Θρησκευτική Διαδρομή.
Πλήθος ιστορικών αξιοθέατων, σημαντικών για πολλές θρησκείες, φιλοξενεί η Τουρκία. Μεταξύ αυτών και πολλές Χριστιανικές Διαδρομές, εκ των οποίων οι πιο σημαντικές, ως τόποι προσκυνήματος, βρίσκονται στα παράλια του Αιγαίου και περιλαμβάνουν την Οικία της Παρθένου Μαρίας, τη Βασιλική του Αγίου Ιωάννη, Το Σπήλαιο των Επτά Κοιμωμένων, τις Επτά Εκκλησίες της Αποκάλυψης και πολλά ακόμη…
Ταξίδι στην Έφεσο στα χνάρια της Παρθένου Μαρίας
Σύμφωνα με τον θρύλο, μετά τη Σταύρωση του Ιησού Χριστού στην Ιερουσαλήμ, ο Απόστολος Ιωάννης έφερε τη Μαρία στην Έφεσο, επιφανή παραθαλάσσια πόλη κατά την αρχαιότητα. Καθώς η Έφεσος εκείνη τη χρονική περίοδο βρισκόταν υπό την κυριαρχία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ο Ιωάννης οδήγησε την Παρθένο Μαρία σε μια απομακρυσμένη δασική τοποθεσία στην πίσω πλαγιά του Όρους Bülbül.
Η ανακάλυψη της Οικίας της Παρθένου Μαρίας προέκυψε από τα οράματα μιας Γερμανίδας μοναχής, της Ευλογημένης Anne Catherine Emmerich. Παρόλο που η μοναχή απεβίωσε το 1824, οι εικόνες που είχε περιγράψει βοήθησαν τους Λαζαριστές ιερείς να προσδιορίσουν την τοποθεσία της οικίας, στην οποία η Μαρία πέρασε τις τελευταίες της ημέρες. Σε μεταγενέστερα χρόνια, αναδείχθηκε σε τόπο προσκυνήματος και, το 1951, ο Πάπας Πίος ΙΒ΄ ανακήρυξε την Οικία της Παρθένου Μαρίας σε Ιερό Τόπο και τοποθεσία Καθολικού Προσκυνήματος. Έτσι ξεκίνησε μια μεγάλη εισροή επισκεπτών στην ιερή τοποθεσία, την οποία αποκατέστησαν οι Μουσουλμάνοι. Ο Πάπας Παύλος ΣΤ΄ και ο διάδοχός του Πάπας Ιωάννης Παύλος Β’, συμπεριλαμβάνονται σε αυτούς οι οποίοι επισκέφθηκαν την Έφεσο, για να τιμήσουν την Παρθένο Μαρία και να επισκεφθούν την Οικία της.
Στον ιερό ναό πραγματοποιούνται οι τελετές, παραδοσιακά, στις 15 Αυγούστου, την ημέρα της Ανάληψης της Παρθένου Μαρίας στους Ουρανούς. Προσκυνητές θεωρούνται και οι Χριστιανοί που παρακολουθούν τις ιεροτελεστίες, οι οποίες προσελκύουν μεγάλη προσοχή. Η Οικία της Παρθένου Μαρίας, που βρίσκεται στην περιοχή Σελτσούκ (Selçuk) της Επαρχίας Σμύρνης, μετά την ανακάλυψή της, μετατράπηκε σε σταυροειδή ναό με τρούλο. Στον κήπο, τους επισκέπτες «υποδέχεται» ένα εντυπωσιακό γλυπτό της Παρθένου Μαρίας και μια μεγάλη κολυμβήθρα.
Στο κέντρο της Αγίας Τραπέζης εντός του ναού υπάρχει ένα χυτό άγαλμα της Παρθένου Μαρίας και στο «Δώμα της Μαρίας», στα δεξιά της Αγίας Τραπέζης, υπάρχει μια αγιογραφία της Μαρίας, φιλοτεχνημένη από τον ζωγράφο Ratislas Loukine. Οι επισκέπτες της Οικίας μπορούν επίσης να δουν το παρακείμενο Ιερό Σιντριβάνι (Kutsal Çeşme) και τον ιστορικό Τοίχο των Ευχών (Dilek Duvarı). Το νερό που ρέει από το Σιντριβάνι πιστεύεται ότι έχει θεραπευτικές δυνάμεις και μερικοί επισκέπτες γεμίζουν μπουκάλια με το νερό αυτό.
Ο Τοίχος των Ευχών είναι διακοσμημένος με χειροπετσέτες και χαρτιά στα οποία οι επισκέπτες μπορούν να γράψουν τις παρακλήσεις και τις προσευχές τους. Πιστεύεται ότι η Παρθένος Μαρία έζησε σε αυτή την οικία στο Όρος Bülbül μέχρι το τέλος της, σε ηλικία 101 ετών, και ότι ο Ιωάννης την έθαψε κάπου στο βουνό, σε άγνωστη τοποθεσία.
Πολλές γαλήνιες τοποθεσίες βρίσκονται στην Ιερή Διαδρομή
Το Σπήλαιο των Επτά Κοιμωμένων, που αναφέρεται τόσο σε Ισλαμικά όσο και σε Χριστιανικά αρχεία, βρίσκεται επίσης σε αυτήν την περιοχή. Ο θρύλος λέει ότι επτά νεαροί Χριστιανοί, που έζησαν κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ρωμαίου αυτοκράτορα Δέκιου, αρνήθηκαν να πραγματοποιήσουν ειδωλολατρικές τελετουργίες και να προσφέρουν θυσίες στο ναό. Έχοντας να αντιμετωπίσουν την απειλή του θανάτου, τα επτά αγόρια κατέφυγαν σε αυτή τη σπηλιά κοντά στην Έφεσο.
Με εντολή του αυτοκράτορα χτίστηκε τοίχος στην είσοδο της σπηλιάς και οι επτά φίλοι, μη μπορώντας να ξεφύγουν, έπεσαν σε βαθύ ύπνο. Όταν ξύπνησαν, 200 χρόνια αργότερα, έμαθαν ότι ο Χριστιανισμός ήταν πλέον η επίσημη θρησκεία και ότι αυτοκράτορας ήταν ο Θεοδόσιος Β’. Όπως λέγεται, αφότου οι επτά νέοι πέθαναν, έγινε η κηδεία τους και ανεγέρθηκε εκκλησία στο σπήλαιο όπου είχαν ταφεί.
Κατά τις ανασκαφές στο Σπήλαιο των Επτά Κοιμωμένων, ανακαλύφθηκε μια εκκλησία, μαζί με πολυάριθμους τάφους και επιγραφές σχετικά με τους Επτά Κοιμώμενους, και έγινε αποδεκτό ότι αυτό ήταν το σπήλαιο που περιγράφει ο αρχαίος θρύλος.
Ένα ακόμη σημείο που πρέπει να επισκεφθείτε στην περιοχή, είναι η Βασιλική του Αγίου Ιωάννη στην Έφεσο, η οποία κατασκευάστηκε από τον Ιουστινιανό Α’ τον 6ο αιώνα. Βρίσκεται πάνω από το σημείο που πιστεύεται ότι έγινε η ταφή του Αποστόλου Ιωάννη.
Η Τουρκία έχει πολλά ακόμη να προσφέρει στους Χριστιανούς ταξιδιώτες
Καθώς πολλά σημεία αναφοράς της Χριστιανοσύνης συνέβησαν σε αυτούς τους αρχαίους τόπους, η σημερινή Τουρκία φιλοξενεί κάποιους από τους πιο σημαντικούς και ιερούς οικισμούς στον κόσμο, όπως και εκκλησίες και μνημεία. Οι υποδομές και οι χώροι αυτών των θρησκευτικών γεγονότων και σημαντικών ιστορικών ορόσημων στον Χριστιανισμό θεωρούνται κέντρα προσκυνήματος.
Κάποια άλλα σημεία προσκυνήματος για τους Χριστιανούς στην Τουρκία περιλαμβάνουν τον Ιερό Ναό του Αγίου Πέτρου, ο οποίος θεωρείται ο πρώτος καθεδρικός ναός του κόσμου. Εκεί πραγματοποιήθηκε η πρώτη λατρεία από την κοινότητα ανθρώπων που για πρώτη φορά στην ιστορία προσδιορίστηκαν ως «Χριστιανοί» και ο Άγιος Πέτρος θεωρείται ο πρώτος Πάπας. Επιπλέον, στις προσκυνηματικές διαδρομές βρίσκονται:
• ο Ναός του Αγίου Νικολάου στο Demre της Αττάλειας (Antalya), όπου ο Άγιος Νικόλαος, γνωστός και ως «Santa Claus», υπηρέτησε ως Επίσκοπος,
• η Καππαδοκία, με υπόγειες, λαξευμένες σε βράχο, πόλεις στις οποίες κρύφτηκαν οι πρώτοι Χριστιανοί για να διαφύγουν από τους διωγμούς της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας,
• ο Ιερός Ναός του Τιμίου Σταυρού (Van Akdamar Church), που ανεγέρθηκε για να διατηρήσει ένα κομμάτι του σταυρού πάνω στον οποίο σταυρώθηκε ο Ιησούς,
• και η Αγία Σοφία (İznik Hagia Sophia Mosque), η πρώην βυζαντινή εκκλησία όπου πραγματοποιήθηκαν η Α΄και η Ζ΄ Οικουμενικές Σύνοδοι – οι Α’ και Β’ Σύνοδοι της Νίκαιας.
