Σε ιδιαίτερα δημοφιλή δραστηριότητα μετατρέπεται ο πολεμικός τουρισμός στα Βαλκάνια. Ένα από τα πιο διάσημα αξιοθέατα είναι το Stari Most στο Μόσταρ, την πολιτιστική πρωτεύουσα της Ερζεγοβίνης. Κάθε χρόνο, δεκάδες άνθρωποι επισκέπτονται την εν λόγω πόλη που έχει πληγεί πολύ από τους πολέμους στα Βαλκάνια. Πιο αναλυτικά, Ιταλοί, Γερμανοί, Τούρκοι και Ιρανοί -έρχονται για να εξερευνήσουν τον ιστορικό αυτό τόπο.
Στο παρελθόν, οι προορισμοί πολεμικού τουρισμού ήταν κυρίως αντικείμενο ενδιαφέροντος των φωτορεπόρτερ. Σήμερα, δεν εμφανίζονται πλέον αποκλειστικά στις σελίδες περιοδικών για εγκλήματα πολέμου και εξωτερικών υποθέσεων, αλλά και σε εκείνες του Lonely Planet.
Για παράδειγμα, μόνο στη Βοσνία Ερζεγοβίνη σημειώθηκε εντυπωσιακή αύξηση του αριθμού των επισκεπτών. Τον Αύγουστο του 2010, υπήρχαν μόλις πάνω από 60.000 τουρίστες. Επτά χρόνια αργότερα καταγράφηκε αύξηση τουλάχιστον 100.000 τουριστών.
Αυτή η τάση είναι λίγο αντιφατική με την Κροατία, έναν παραδοσιακό προορισμό για ήλιο και θάλασσα. Πολλοί εξερευνούν τις σκοτεινότερες γωνιές του κράτους που γεννήθηκαν μετά τη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Τα πιο δημοφιλή μέρη στην Κροατία είναι το Ντουμπρόβνικ, ο Κόλπος του Κότορ, οι λίμνες Plitivice.
Στη Σερβία δημοφιλές είναι το Φεστιβάλ Guca, ενώ στη Βοσνία τα πολεμικά τουριστικά αξιοθέατα είναι τα πιο δημοφιλή.
Οι ταξιδιώτες προσελκύονται από τα σκοτεινά μέρη για διάφορους λόγους: τα τοπία αυθεντικότητας, τα εξαφανισμένα μεταπολεμικά σενάρια και οι προσιτές τιμές. Τα Βαλκάνια, όπως φαίνεται, είναι ικανά να ικανοποιήσουν όλα αυτά τα αιτήματα, με την προσθήκη κάποιων εξωτικών τόνων στους εκάστοτε προορισμούς.
Ο πoλεμικός τουρισμός, ή επίσης ο αποκαλούμενος σκοτεινός τουρισμός, θέτει υπό αμφισβήτηση περισσότερες αντιφατικές διαστάσεις. Θα ήταν ανόητο να αποκρύψουμε τις διαφορές, το θλιβερό παρελθόν. Θα ήταν άδικο να κρύβουμε τις ακόμα ορατές πληγές του πολέμου και να τις βάζουμε στο συρτάρι του δυσάρεστου παρελθόντος.
Η συνέπεια όμως του υπερβολικού θαυμασμού αυτών των ενδείξεων του παρελθόντος μπορεί να είναι αντιπαραγωγική και επικίνδυνη για διάφορους λόγους. Για παράδειγμα, στο Μοστάρ, στο μεσαιωνικό κέντρο, μπορείτε να βρείτε σημεία πώλησης στυλό από Καλάσνικοφ και παιχνίδια τύπου ελικοπτέρου κατασκευασμένα από χειροβομβίδες. Εδώ πλέον προκύπτουν ηθικά ζητήματα.
Το προϊόν πολέμου προφανώς πωλεί. Είναι δύσκολο να βρεθούν επίσημοι αριθμοί, αλλά μόνο το γεγονός της ύπαρξής του είναι αντιπροσωπευτικό. Στο Σεράγεβο, πολλοί οδηγοί οργανώνουν περιηγήσεις γύρω από τους τόπους του πολέμου, με τις μαρτυρίες αυτών που έζησαν τα χρόνια της πολιορκίας.
Για τους πιο περιπετειώδεις, υπάρχει και ο στρατιωτικός ξενώνας του Σεράγεβο. Είναι μια δομή που προσφέρει δωμάτια διακοσμημένα με τέτοιο τρόπο που προσπαθούν να δημιουργήσουν μια ατμόσφαιρα διαμονής σε κατάσταση πολιορκίας.
Ο πολεμικός τουρισμός, ωστόσο, δεν είναι μόνο μια τάση της Βοσνίας. Ακόμα και η πόλη του Vukovar στην Κροατία προσφέρει στους επισκέπτες της μια περιοδεία “Στα βήματα των υπερασπιστών του Vukovar”.
Από την άλλη πλευρά, ο σκούρος τουρισμός στη Σερβία ή το Κοσσυφοπέδιο παραμένει πιο περιορισμένος. Υπάρχουν λίγοι μόνο επισκέπτες στο κυνήγι ερειπίων και αυτοσχέδιων μαυσωλείων σε αυτό το τμήμα των Βαλκανίων.
