Σύνταξη tourismtoday.gr
Δραστικά βήματα για να γίνει ο τουρισμός πιο δίκαιος στους προορισμούς και να μπει «φρένο» στην διαφυγή σε τουριστικά έσοδα, αποκαλύπτει νέα έκθεση.
Καθώς ο τουρισμός αυξάνεται σε επίπεδα ρεκόρ, τα οφέλη του δεν φτάνουν πάντα στις κοινότητες και σε ορισμένες περιπτώσεις η τουριστική δραστηριότητα μπορεί να επιδεινώσει τις τοπικές ανισότητες.
Το 50% έως το 80% των τουριστικών δαπανών συνήθως «διαρρέουν» από τον προορισμό, προς όφελος των εξωτερικών επιχειρήσεων και όχι των κατοίκων της περιοχής.
Συγκεντρώνονται πολύ συχνά στα χέρια λίγων, ενώ οι θέσεις εργασίας να είναι χαμηλά αμειβόμενες και ασταθείς.
Ωστόσο, η τουριστική βιομηχανία μπορεί να αναλάβει δράση για να ωφελήσει άμεσα τις κοινότητες, και υπάρχουν πολλοί δημιουργικοί τρόποι για να συμβεί αυτό.
Και αυτούς τους τρόπους επισημαίνει η έκθεση που πραγματοποίησαν το Travel Foundation, σε συνεργασία με το Expertise in Leisure, το Tourism and Hospitality (CELTH), το European Tourism Futures Institute (ETFI), το Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών της Ολλανδίας HZ, την Τουριστική Επιτροπή Ολλανδίας, το Ολλανδικό Συμβούλιο Τουρισμού και Συμβάσεων (NBTC) και την Destination Think.
Η μελέτη δείχνει τους μηχανισμούς που θα μπορούσαν να επιτρέψουν στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, στους Οργανισμούς Διαχείρισης Προορισμών (DMO), στους Εθνικούς Οργανισμούς Τουρισμού (NTO) και σε άλλους να διανείμουν καλύτερα τα οφέλη του τουρισμού στις τοπικές κοινότητες.
Η αξία που μπορεί να προσφέρει ο τουρισμός στις κοινότητες
- Επειδή ο τουρισμός βασίζεται σε δημόσιους πόρους και στη διατήρηση μιας κοινωνικής άδειας λειτουργίας, η διαχείριση προορισμού θα πρέπει να καθοδηγείται από τις τοπικές ανάγκες πρωτίστως και να εξετάζει ποιες ομάδες επωφελούνται περισσότερο από τον τουρισμό και ποιες φέρουν τα βάρη. Είναι καιρός να προχωρήσουμε πέρα από τις γενικές συζητήσεις για τις συνεισφορές του τουρισμού και να εξετάσουμε κριτικά πού πάνε τα οφέλη.
- Οι διαχειριστές προορισμών μπορεί να είναι τυφλοί από θέματα που σχετίζονται με τα ίδια κεφάλαια. Απλώς η περαιτέρω διάδοση του τουρισμού, η δημιουργία περισσότερων θέσεων εργασίας ή η προσέλκυση επισκεπτών με υψηλές δαπάνες δεν θα το κάνει αυτόματα ή απαραίτητα πιο δίκαιο – και μπορεί ακόμη και να κάνει τα πράγματα χειρότερα.
- Οι διαχειριστές προορισμών θα πρέπει να αναγνωρίσουν τη δυνητική ευρύτερη αξία που μπορεί να προσφέρει ο τουρισμός στις κοινότητες, ιδιαίτερα στους κατοίκους που δεν εμπλέκονται άμεσα στον τουρισμό και στις περιθωριοποιημένες κοινότητες, για παράδειγμα συμβάλλοντας στην αστική ανάπλαση, την ανάπτυξη δημόσιων υποδομών και την αποκατάσταση της φύσης.
Ο τουρισμός είναι ένας παγκόσμιος και αναπτυσσόμενος κλάδος με σημαντικές δυνατότητες να οδηγήσει σε θετικές κοινωνικές αλλαγές. Οι DMO αναγνωρίζουν όλο και περισσότερο τον ρόλο τους στην υποστήριξη ευρύτερων κοινοτικών στόχων.
Πώς θα περιορίσουν οι προορισμοί την διαφυγή σε τουριστικά έσοδα
Η έκθεση παρέχει 25 περιπτωσιολογικές μελέτες όπου ο τουρισμός έχει συμβάλει σημαντικά στην τοπική επιχειρηματικότητα, στη βελτίωση της ευημερίας της κοινότητας και σε άλλα θετικά αποτελέσματα.
Αυτά τα παραδείγματα προσφέρουν έμπνευση και διδάγματα και καταδεικνύουν πώς οι ενδιαφερόμενοι φορείς του τουρισμού εφαρμόζουν ήδη δοκιμασμένες λύσεις για την καλύτερη εξυπηρέτηση των συμφερόντων της κοινότητας. Περιγράφει 40 μηχανισμούς που πρέπει να ληφθούν υπόψη, μεταξύ των οποίων:
- Πρωτοβουλίες για φόρους και κατανομή εσόδων
- Προγράμματα επώασης και κατάρτισης επιχειρήσεων
- Κανονισμοί αδειοδότησης και χωροταξίας
- Κοινοτικές επιχειρήσεις και προγράμματα εθελοντισμού
- Ανάπτυξη προϊόντων που ενσωματώνει την τοπική κουλτούρα και την προστασία περιβάλλοντος
Η εφαρμογή τους θα απαιτήσει από τους διαχειριστές προορισμών να ενισχύσουν τις συνεργασίες με τοπικούς φορείς και να υιοθετήσουν μια συμμετοχική προσέγγιση με τις κοινοτικές ομάδες.
Παράλληλα, θα πρέπει επίσης να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στην εξισορρόπηση σε ξένες επενδύσεις και την οικονομική διαρροή, στην πρόσβαση των κατοίκων σε ευκαιρίες και υπηρεσίες που σχετίζονται με τον τουρισμό και στη διατήρηση του ελέγχου των τοπικών πόρων όπως η γη και η στέγαση.
Όπως συμπεραίνεται ένα πιο δίκαιο τουριστικό σύστημα μπορεί να επιτευχθεί με την ενίσχυση της διακυβέρνησης προορισμού, που στηρίζεται στην εντολή εξυπηρέτησης ολόκληρης της κοινότητας.
