Το πρόσφατο κύμα αεροπορικών δυστυχημάτων, προκάλεσε πλήγμα στην αξιοπιστία της αεροπορίας και κλόνισε την εμπιστοσύνη των ταξιδιωτών στις επιβατικές πτήσεις, αν και οι ειδικοί επιμένουν ότι τα αεροπλάνα παραμένουν τα πιο ασφαλή μεταφορικά μέσα.
Ιδιαίτερα τις τελευταίες εβδομάδες, όταν περισσότεροι από 200 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε δύο διαφορετικά περιστατικά με απόσταση ημερών, επανήλθαν στο προσκήνιο τα ερωτήματα για την ασφάλεια των πτήσεων.
Τριάντα οκτώ άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους όταν αεροσκάφος της Azerbaijan Airlines συνετρίβη στο Καζακστάν, τέσσερις ημέρες αργότερα, 179 έχασαν τη ζωή τους όταν πτήση της Jesu Air της συνετρίβη στη Νότια Κορέα.
Αν και τα πρόσφατα γεγονότα έχουν αφήσει έντονο το αποτύπωμά τους, το 2024 ήταν στο σύνολό του “μαύρη” χρονιά για τις επιβατικές πτήσεις.
Σύμφωνα με το Aviation Safety Network, συνολικά 318 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε αεροπορικά δυστυχήματα πέρυσι, καθιστώντας το 2024 το πιο θανατηφόρο έτος στην ιστορία της αεροπορίας την τελευταία εξαετία.
Επιπλέον, πολλές αναφορές για αεροσκάφη που έπεσαν σε έντονες αναταράξεις και τραυματίστηκαν άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένου ενός θανάτου σε πτήση της Singapore Airlines, έχουν κάνει τους ταξιδιώτες να ανησυχούν για την ασφάλειά τους.
Σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT), πάντως, οι πτήσεις είναι πιο ασφαλείς σήμερα από ποτέ.
Την περίοδο 2018-2022, ο κίνδυνος θανάτου από αεροπορικά ταξίδια υπολογίστηκε σε 1 ανά 13,7 εκατομμύρια επιβιβάσεις επιβατών. Η αναλογία είναι μειωμένη από 1 ανά 7,9 εκατομμύρια επιβιβάσεις την περίοδο 2008-2017 και σημαντικά μικρότερη από το 1 ανά κάθε 350.000 επιβιβάσεις το διάστημα 1968 έως το 1977.
Έρευνα της Embry-Riddle Aeronautical Academy υπέδειξε ότι έως και το 80% των αεροπορικών ατυχημάτων μπορεί να αποδοθούν σε ανθρώπινο λάθος, το οποίο εκτιμάται ότι ευθύνεται για το 53% των περιστατικών ενώ η μηχανική βλάβη θεωρείται ότι ευθύνεται μόνο για το 21% των περιπτώσεων.
Οι ειδικοί υποστηρίζουν, ότι κάθε ατύχημα χρησιμεύει για να κάνει τα αεροπορικά ταξίδια ασφαλέστερα στο μέλλον.
Ένα από τα δυνατά σημεία των διαδικασιών ασφάλειας της αεροπορίας είναι ότι όποτε συμβαίνει κάποια τραγωδία, αναλύουν τι συνέβη και λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για να διασφαλίσουν, στο μέτρο του δυνατού, ότι δεν θα συμβεί ξανά το ίδιο είδος ατυχήματος.
Μια σύγκρουση πάνω από το Grand Canyon τον Ιούνιο του 1956, για παράδειγμα, μεταξύ ενός TWA Super Constellation και ενός DC-7 της United Airlines οδήγησε σε αναβαθμισμένες μορφές ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας.
Μετά την έκρηξη του TWA Flight 800 στον αέρα το 1996, έγιναν τροποποιήσεις για να διασφαλιστεί ότι το καύσιμο δεν θα μπορούσε να προκαλέσει ανάφλεξη.
Ενώ οι κατασκευαστές, οι αεροπορικές εταιρείες και οι ρυθμιστικές αρχές εργάζονται σκληρά για να διατηρήσουν την ασφάλεια στους ουρανούς, το βέβαιο είναι ότι το ασφαλές ταξίδι είναι προϊόν ομαδικής προσπάθειας.
