Το διεθνούς φήμης ξενοδοχειακό συνεδριακό συγκρότημα Rodos Palace γιορτάζει φέτος 50 χρόνια λειτουργίας και συνεχούς τουριστικής πρωτοπορίας στη ροδίτικη φιλοξενία καθώς και την ελληνική ξενοδοχία.
Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή σε αυτόν τον μισό αιώνα ανάπτυξης και επιτυχίας, η Μαίρη και ο Αντώνης Καμπουράκης αισθάνονται περήφανοι και ευγνώμονες για την ουσιαστική
συνεισφορά των εργαζομένων, των πελατών, των συνεργατών και όλων των ανθρώπων που πίστεψαν και έδωσαν σάρκα στο όραμα του αείμνηστου ιδρυτή να δημιουργήσει το πιο ολοκληρωμένο συγκρότημα διακοπών και συνεδρίων στη Μεσόγειο που θα ικανοποιούσε τις πιο απαιτητικές ανάγκες και επιθυμίες των υψηλών επισκεπτών του.
Το εμβληματικό ξενοδοχείο και κτίριο – σύμβολο του νησιού Rodos Palace που ίδρυσε ο Βασίλης Καμπουράκης το 1974, γιορτάζει, ανοίγει τις πόρτες του και υποδέχεται το κοινό, συνοδεύοντάς το σε ένα ταξίδι με στάσεις-σταθμούς ορόσημα της προσωπικής του ιστορίας, άρρηκτα συνδεδεμένους με την ιστορία του τόπου, δημιουργώντας ένα αυθεντικό αφήγημα που αντικατοπτρίζει τη βαθιά ριζωμένη σχέση του με το νησί, τους ανθρώπους και την τέχνη της υψηλής φιλοξενίας.
Μία τέχνη που ο ιδρυτής και πρωτοπόρος μέντορας δίδαξε, επί δεκαετίες, στα στελέχη του, μεταλαμπαδεύοντάς τους τις πολύτιμες γνώσεις και το όραμά του.
Ως εκ τούτου, πολλά από τα στελέχη που εργάστηκαν δίπλα του στο Rodos Palace, κατέχουν σήμερα διακεκριμένες διευθυντικές θέσεις στον ξενοδοχειακό κλάδο.
Η σύνδεση του Rodos Palace με το Νησί του Ήλιου είναι μια ταύτιση ουσίας που ξεπερνά το επιχειρείν και συνομιλεί με τη συνείδηση κάθε κατοίκου της περιοχής, καθώς προσέφερε θέσεις εργασίας σε πολλές οικογένειες τριών γενεών.
Είναι ΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ! το οποίο έγινε πόλος έλξης για μεγάλες διεθνείς προσωπικότητες και τόπος λατρείας για πολλούς επώνυμους και τους πιστούς επισκέπτες του.
Την εποχή της δημιουργίας του το 1974, ο τουρισμός στο νησί της Ρόδου αλλά και στην περιοχή της Μεσογείου γενικότερα, που βρισκόταν ακόμη σε πρώιμο στάδιο.
Με το στρατηγικό όραμα του αείμνηστου Βασίλη Καμπουράκη, την αυτοπεποίθηση και το πάθος του, κατάφερε να αναπτύξει γρήγορα το Rodos Palace, αλλά ταυτόχρονα συνέβαλε στην ανάπτυξη της ροδίτικης και ελληνικής τουριστικής βιομηχανίας, μετατρέποντας το νησί της Ρόδου σε έναν από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς της Μεσογείου.
Ο ιδρυτής του στόχευε πάντα στη διαρκή ανάπτυξη και εξέλιξη του resort, προχωρώντας σε μεγάλες και καινοτόμες επενδύσεις, όπως ακριβώς εφαρμόζουν πιστά, η Μαίρη και ο Αντώνης Καμπουράκης.
Άλλωστε ο Βασίλης Καμπουράκης υπήρξε πρωτοπόρος αναδεικνύοντας, με την προσωπική υψηλή αισθητική του, την τέχνη της φιλοξενίας επενδύοντας στη διακριτική πολυτέλεια, διακοσμώντας το ξενοδοχείο με μοναδικά έργα τέχνης, εντυπωσιακά για τα ελληνικά δεδομένα της εποχής και επιβλητικούς χώρους επιμελημένους από διάσημους σχεδιαστές.
Επιπλέον έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στην ανάδειξη της γαστρονομίας ως αναπόσπαστης εμπειρίας της διαμονής των επισκεπτών στο Rodos Palace, γεγονός πρωτοποριακό για την εποχή του που προσέφερε μεγάλη ανταμοιβή.
Για να σηματοδοτηθεί η χρυσή επέτειος του Rodos Palace θα ξεκινήσει μια σειρά εκδηλώσεων, με την προγραμματισμένη συναυλία του Στέφανου Κορκολή, την 1 η
Ιουλίου 2024.
Ο εορτασμός των 50 ετών του Rodos Palace και της Αναγέννησής του, θα περιλαμβάνει συναρπαστικές δράσεις με επίκεντρο τον πολιτισμό, τη γαστρονομία, την εκπαίδευση, το περιβάλλον δημιουργώντας ένα ταξίδι με πολλούς σταθμούς και σημεία αναφοράς, τόσο προσωπικά όσο και τοπικά, καθώς το ξενοδοχείο είναι οι άνθρωποί του, ο τόπος όπου δημιουργήθηκε και η τοπική κοινότητα.
Με παρακαταθήκη τα πρώτα 50 του χρόνια, το Rodos Palace συνεχίζει υποδειγματικά παραμένοντας ένα από τα κορυφαία resorts στην Ελλάδα, που προσφέρει αξέχαστες εμπειρίες στους επισκέπτες του από όλο τον κόσμο οι οποίοι τις περισσότερες φορές είναι επαναλαμβανόμενοι.
Ιστορικοί σταθμοί
- 1974: Δημιουργία του 20όροφου πύργου με την επιβλητικότερη θέα της Ρόδου προς το Αιγαίο πέλαγος.
- 1975: Δημιουργία του πρώτου αυτόνομου Συνεδριακού Κέντρου στην Ελλάδα δυναμικότητας 1700 ατόμων.
- 1977: Δημιουργία της μεγαλύτερης κλειστής πισίνας (ολυμπιακών διαστάσεων)
στην Ελλάδα με τον εντυπωσιακότερο γυάλινο θόλο. Μοναδικός χώρος τέλεσης
εκατοντάδων εκδηλώσεων. - 1988: Δημιουργία της μεγαλύτερης συλλογής Προεδρικών Σουιτών. Ειδικά διαρρυθμισμένη για τις ανάγκες των αρχηγών κρατών της Διάσκεψης Κορυφής της ΕΟΚ.
- 1992: Επέκταση του Διεθνούς Συνεδριακού Κέντρου σε ένα από τα πληρέστερα στην Ευρώπη συνολικής χωρητικότητας 4800 ατόμων και 9900τμ συνεδριακού και εκθεσιακού χώρου.
- 1993: Δημιουργία της πρώτης και μεγαλύτερης Executive (Διακεκριμένης) Πτέρυγας δυναμικότητας 180 δωματίων και Σουιτών και επέκταση του συγκροτήματος σε 785 δωμάτια.
- 1998: Δημιουργία 60 νέων σουιτών για τις ανάγκες των Υπουργών Εξωτερικών και
Υπουργών Εθνικής Άμυνας για τις ανάγκες της Συνόδου Κορυφής της Δυτικοευρωπαϊκής Ένωσης. - 2000: Αναδιαμόρφωση της Royal Suite (Βασιλικής Σουίτας) για τις ανάγκες της φιλοξενίας της Βασίλισσας Rania της Ιορδανίας, του Πατριάρχη Βαρθολομαίου και του Αντιβασιλέα της Σαουδικής Αραβίας.
- 2006: Δημιουργία των νέων Luxury Garden Suites και ανάπλαση των εξωτερικών χώρων που περιστοιχίζονται από ζεν κήπους, ρυάκια και λίμνες καθώς και από το εκκλησάκι του Αγίου Βασιλείου, και το νέο εστιατόριο «12 NISSIA».
- 2009: Ολοκλήρωση της δημιουργίας των νέων 220 Garden & VIP Pool Suites καθώς
και της νέας Imperial Suite (Αυτοκρατορικής Σουίτας) σηματοδοτώντας μία νέα εποχή πολυτελούς φιλοξενίας. - 2019: Ολοκλήρωση των 230 δωματίων Abav2 concept (www.abav2.com)
Κάθε δουλειά σε φέρνει πιο κοντά στο όνειρο, αρκεί να ονειρεύεσαι. Αυτό ήταν το μότο του Βασίλη Καμπουράκη και ταυτόχρονα η σπίθα που έγινε φωτιά, για να υψωθεί πιο ψηλά και από τον Κολοσσό της Ρόδου, ως τα δυσθεώρητα ύψη του 17ου ορόφου των μπαλκονιών του
σημερινού abav2.
Στο ενδιάμεσο, ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα, παρεμβάλλεται το σενάριο μιας ζωής μυθικής, που πολύ θα ζήλευε κάθε παραγωγός του Χόλυγουντ.
Σήμερα θα το λέγαμε success story. Στην ουσία, όμως, πρόκειται για την αέναη ιστορία του
πολυμήχανου Οδυσσέα, για τον δαιμόνιο Έλληνα που προκόβει στο “όπου γη και πατρίς”.
Όλα ξεκίνησαν από την Αβησσυνία, όπου ο παππούς Αντώνης εργαζόταν στην κατασκευή του σιδηροδρομικού δικτύου.
Μέσα στις εύθραυστες πολιτικές ισορροπίες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο παππούς επιστρέφει στη Ρόδο με την οικογένεια και τα πέντε του παιδιά.
Ο μικρότερος, ο Βασίλης, πιάνει την πρώτη του δουλειά σε γκαράζ, όπου εκπαιδεύεται στον τόρνο. Μετά το τέλος του πολέμου, τον βρίσκουμε -ως άλλο Αρθούρο Ρεμπό -να κυνηγά το όνειρο, κάπου ανάμεσα στο Τζιμπουτί και το Άντεν της Υεμένης.
Στο Τζιμπουτί, πιάνει δουλειά σε ένα εργοστάσιο ποδηλάτων αλλά το εφευρετικό του πνεύμα τον προάγει από υπάλληλο σε διευθυντή, καθώς οι γνώσεις του στον τόρνο τον βοηθούν να εφεύρει ένα σύστημα που αυξάνει την παραγωγή του εργοστασίου στο Άντεν. Μαθαίνει γαλλικά αλλά και τις τοπικές διαλέκτους, που τον φέρνουν πιο κοντά στους ντόπιους, οι
οποίοι ανταποδίδουν με καφέ την εμπιστοσύνη που τους δείχνει.
Τότε, η μόκα της Υεμένης ήταν ό,τι πιο φίνο και περιζήτητο στην παγκόσμια αγορά του καφέ. Σύντομα γνωρίζει τους παραγωγούς, μαθαίνει να ξεχωρίζει τις πιο εκλεκτές ποικιλίες, ξανοίγεται στις εξαγωγές.
Ο ντόπιος ανταγωνισμός δεν βλέπει με καλό μάτι την επιτυχία του. Οι απειλές δεν τον πτοούν, καθώς ξέρει πως “κάθε δυσκολία κρύβει στο τέλος της μια στιγμή υπερηφάνειας”.
Αντί να τα παρατήσει, επεκτείνεται στις εισαγωγές αλκοόλ, πίσω πια στο Τζιμπουτί, όπου ανοίγει έναν γαλλικό φούρνο αλλά δουλεύει ταυτόχρονα και στο “Hotel Europe”, που ανήκει στον θείο του. Εκεί γνωρίζει τους ανθρώπους- κλειδιά, σύντομα γίνεται ο αποκλειστικός αντιπρόσωπος αλκοολούχων ποτών στην Αφρική.
Με τα χρήματα που κερδίζει από τις επιχειρήσεις του, αγοράζει το “Hotel Europe”. Από τη δεκαετία του ’20, κιόλας, πριν ακόμη φύγουν οι Ιταλοί από τη Ρόδο, η μοίρα του νησιού είναι ήδη αποφασισμένη και προδιαγεγραμμένη.
Οι Ιταλοί είχαν ονειρευτεί να κάνουν τη Ρόδο παραθεριστικό σύμβολο της Μεσογείου και προορισμό της παγκόσμιας ελίτ.
Χτίζεται το αεροδρόμιο και το λιμάνι, δημιουργούνται υποδομές. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, η εργατικότητα του ροδίτη, χτίζει αυτό που σήμερα ονομάζουμε «τουριστικό θαύμα».
Παντρεμένος πλέον, με την αγαπημένη του Βαλασία, που είναι δίπλα του σύμβουλος, συνεργάτης και συνοδοιπόρος, ο Βασίλης εκείνη την εποχή, βρίσκεται στο σωστό σημείο, τη σωστή στιγμή.
Το όνειρό του είναι να χτίσει ένα πολυτελές ξενοδοχείο που να αντανακλά την κουλτούρα της Μεσογείου, μια μονάδα αντάξια των λαών της Mediterranean, το όνομα του πρώτου δικού του ξενοδοχείου στην πόλη της Ρόδου, που αποκτά το 1964.
Ανάμεσα πια σε δύο ηπείρους, αφήνει για μια δεκαετία διευθύντρια τη σύζυγό του στη Ρόδο και επιστρέφει μόνιμα το 1971. Ακολουθεί και ένα δεύτερο ξενοδοχείο, μέχρι να φτάσει η ώρα του μεγάλου οράματος. Σημαντική στιγμή για τον ίδιο, την οικογένειά του αλλά και τον ελληνικό τουρισμό γενικότερα.
Το Rodos Palace στόχευσε από την αρχή ψηλά, μέσα στις πιο αντίξοες προοπτικές. Το έδαφος της Ιξιάς δεν ήταν προορισμένο για τιτάνια οικοδομήματα: βαλτώδες, σαθρό, πολύ κοντά στη θάλασσα.
Στρατειές πολιτικών μηχανικών επεξεργάζονται τεχνικές, πρωτόγνωρες παγκοσμίως πατέντες, ο πύργος αναδύεται επιβλητικός και μοναδικός στη χώρα, ο τεράστιος, εμβληματικός θόλος κατασκευάζεται από πρωτοποριακά υλικά αεροναυπηγικής της ΝΑSΑ, ένα από τα μεγαλύτερα συνεδριακά κέντρα της Μεσογείου γίνεται πραγματικότητα, η Ελλάδα μπορεί επί ίσοις όροις πια να ανταγωνιστεί την Ευρώπη.
Διασημότητες και παγκόσμιες προσωπικότητες, όπως ο Ρότζερ Μουρ, η βασίλισσα Ράνια της Ιορδανίας, ο πρόεδρος της Κίνας Σι Τζινπίνγκ, ο Αμερικανός γερουσιαστής Τζον Μακέιν, αστέρες του διεθνούς καλλιτεχνικού κόσμου και όλο το ελληνικό καλλιτεχνικό στερέωμα, θα
βιώσουν την εμπειρία της ελληνικής φιλοξενίας στην πιο κοσμοπολίτικη εκδοχή της.
Τον Δεκέμβριο του 1988, το Rodos Palace, υπερβαίνει το ξενοδοχειακό του βιογραφικό, για να γίνει κομμάτι της παγκόσμιας και της ελληνικής ιστορίας.
Η Ρόδος και το ξενοδοχείο επιλέγονται για να φιλοξενήσουν, την Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου συζητήθηκαν θέματα διεθνούς πολιτικής που αφορούσαν την Κύπρο και την Μέση Ανατολή αλλά και σχέδια οικονομικής ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής
Ένωσης.
Για να φιλοξενηθούν οι διεθνείς ηγέτες, επενδύονται μισό εκατομμύριο δολάρια για να δημιουργηθούν έξι προεδρικές σουίτες.
12 ευρωπαίοι ηγέτες, ανάμεσά τους η Μάργκαρετ Θάτσερ, ο Φρανσουά Μιτεράν, ο Χέλμουτ Κολ, ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, φτάνουν στο νησί που θωρακίζεται από στεριά και από θάλασσα για την ασφάλειά τους.
Η Σύνοδος ολοκληρώνεται με ένα θεαματικό δείπνο στο Παλάτι των Ιπποτών και όλα βαίνουν επιτυχώς και “κατ ευχήν”.
Τώρα πια, το Συνεδριακό Κέντρο του Rodos Palace γίνεται σήμα κατατεθέν , φέρνοντας τη Ρόδο στο παγκόσμιο πολιτικό προσκήνιο.
50 χρόνια μετά, το Rodos Palace εξελίσσεται, ένας ζωντανός οργανισμός που ακολουθεί τις εποχές, τις εξελίξεις, την αισθητική και τις απαιτήσεις των καιρών, σε ένα αέναο work in progress που καταφέρνει πάντα να βρίσκεται μπροστά από την εποχή του.
Πολυτελή δωμάτια και σουίτες, 7 πισίνες, 7 εστιατόρια, 5 μπαρ, ένα spa, καθώς και ένα ολοκληρωμένο, βραβευμένο πρόγραμμα με πολλές επιλογές για να ζήσει ο καλεσμένος τη Ρόδο “like a local”, δείχνουν το δρόμο για το μέλλον.
Η δεύτερη γενιά, της Μαίρης και του Αντώνη Καμπουράκη, ξέρει πως “κάθε δουλειά σε φέρνει πιο κοντά στο όνειρο, αρκεί να ονειρεύεσαι”.
