Πάνω στο κενό του χωροταξικού σχεδιασμού, καλούνται να ισορροπήσουν τα μεγάλα επενδυτικά τουριστικά σχέδια τουλάχιστον για την επόμενη διετία.
Χθες, δύο χρόνια μετά την ακύρωση του χωροταξικού σχεδίου από το Συμβούλιο της Επικρατείας, ο υπουργός Περιβάλλοντος κ. Γιώργος Σταθάκης ανακοίνωσε την υπογραφή της σύμβασης ανάθεσης της μελέτης του χωροταξικού του τουρισμού.
Όμως το νέο πλαίσιο, δεν προβλέπεται να ολοκληρωθεί νωρίτερα από τους επόμενους 18 μήνες,παρατείνοντας την αβεβαιότητα για τον πιο δυναμικό κλάδο της ελληνικής οικονομίας, o oποίος έχει παρουσιάσει με τα πιο μελανά χρώματα τις τεράστιες δυσκολίες που δημιουργεί στην αγορά η καθυστέρηση στην θεσμοθέτησή του.
Όπως σημειώνουν θεσμικοί παράγοντες, οι αρνητικές επιπτώσεις είναι μεγαλύτερες ακόμη και από τα προβλήματα στην φορολόγηση.
«Οι ξένοι επενδυτές γνωρίζουν ότι στην Ελλάδα οι φορολογικοί συντελεστές είναι υψηλοί, ωστόσο τους προβληματίζει περισσότερο το γεγονός ότι δεν ξέρουν πώς και πού μπορούν να σχεδιάσουν την επένδυσή τους, η οποία ενδέχεται να μπλοκάρει στη συνέχεια, να καθυστερήσει ή ακόμη και να ακυρωθεί από τη δικαιοσύνη», υποστηρίζουν μέλη του ΣΕΤΕ.
Τις διαστάσεις που αποκτά το θέμα για τον τουριστικό τομέα αποτύπωσε προ μηνών ο Σύνδεσμος Τουριστικών Επιχειρήσεων, διαπιστώνοντας ότι για 1,5 χρόνο, η χωροθέτηση τουριστικών υποδομώνστην Ελλάδα εξαρτάται από τα ισχύοντα Περιφερειακά Σχέδια Χωροταξικού Σχεδιασμού, τα οποία καταρτίστηκαν πριν από περίπου μια δεκαπενταετία, με ένα εντελώς διαφορετικό μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης.
Σήμερα, κάθε νέα τουριστική επένδυση για να αδειοδοτηθεί θα πρέπει να συμβαδίζει με τα 12 Περιφερειακά Σχέδια Χωροταξικού Σχεδιασμού, τα οποία βρίσκονται σε ισχύ (τα 9 από το 2003, τα δύο από το 2004 και το προσφάτως αναθεωρημένο της Κρήτης).
Είναι αξιοσημείωτο ότι όλα περιφερειακά χωροταξικά έχουν ανανεωθεί και περιμένουν εδώ και περίπου μία τριετία το ΥΠΕΝ για να προχωρήσει η θέσπισή τους.
Το ΣτΕ έχει ακυρώσει δύο φορές το χωροταξικό του τουρισμού. Την πρώτη φορά το 2015 γιατί δεν είχε τηρηθεί η νόμιμη διαδικασία για την έγκρισή του, επιστρέφοντας στο σχέδιο Σουφλιά του 2009.
Όμως και αυτό κατέπεσε στο ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο εξ αντανακλάσεως της πρώτης απόφασης καθώς θεωρήθηκε ότι έχει ξεπεραστεί.
