Ύφεση, έως 9,8%, εκτιμά ο ΟΟΣΑ για την Ελλάδα, με παράλληλη εκτόξευση του ποσοστού ανεργίας μέχρι και πάνω από 20%. Λόγω του «ασυνήθιστου βαθμού αβεβαιότητας», ο ΟΟΣΑ, στην ετήσια έκθεση του για την Ελλάδα χρησιμοποιεί δύο σενάρια:
Με βάση το 1o σενάριο (δεν θα προκύψει ένα δεύτερο κύμα πανδημίας)
- η ύφεση θα διαμορφωθεί στο 8% το 2020
- η απασχόληση θα μειωθεί κατά 3,5% φέτος
- η ανεργία θα διαμορφωθεί στο 19,4% το 2020
- το χρέος θα φτάσει στο 196,9%/ΑΕΠ το 2020
Με βάση το 2ο σενάριο (δεύτερο κύμα κορωνοϊού)
- η ύφεση το 2020 θα πλησιάσει το 10% (9,8%)
- η απασχόληση θα μειωθεί κατά 3,8% φέτος
- η ανεργία από 19,6% το 2020
- το χρέος θα ξεπεράσει το 200% το 2020
Στην περίπτωση που υπάρξει ένα δεύτερο κύμα πανδημίας, η έκθεση τονίζει ότι ο τουρισμός και οι υπηρεσίες αποτελούν δύο τομείς που θα πληγούν περαιτέρω.
«Στην περίπτωση αυτή η κυβέρνηση θα πρέπει να επεκτείνει την παροχή στήριξης, βοηθώντας επιχειρήσεις και εργαζομένους τους να αναβαθμίσουν τις δραστηριότητες και τις δεξιότητες τους και να στραφούν σε τομείς που υπόσχονται καλύτερες ευκαιρίες, επιταχύνουν την ανάκαμψη και κάνουν την οικονομία και την κοινωνία περισσότερο ευέλικτη».
Σε κάθε περίπτωση ο κορωνοϊός θα αφήσει βαθιά το αποτύπωμα του στην ελληνική Οικονομία.
Στο «αισιόδοξο» σενάριο» του ΟΟΣΑ η συνολική κατανάλωση πέφτει φέτος 5%. Οι εξαγωγές βυθίζονται 11,1% και οι εισαγωγές 8,2%, με το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών στο 0,6% του ΑΕΠ τόσο φέτος όσο και του χρόνου.
Στο «απαισιόδοξο» σενάριο η κατανάλωση πέφτει 6,5% φέτος, οι εξαγωγές στο -13,6% και οι εισαγωγές στο -10,8%.
Οι προκλήσεις για την ελληνική οικονομία
Ο ΟΟΣΑ χαρακτηρίζει ως επείγουσα την περαιτέρω μείωση των κόκκινων δανείων, τη λήψη δράσεων για ενίσχυση της απασχόλησης δίνοντας έμφαση στους νέους και τις γυναίκες αλλά και την υλοποίηση προγραμμάτων ενεργητικής πολιτικής για την ενίσχυση της απασχόλησης στην έκθεση του για την ελληνική οικονομία.
Μεταξύ άλλων, ο ΟΟΣΑ απευθύνει συστάσεις για:
- μείωση του βάρους στην εργασία (εισφορές)
- αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής έτσι ώστε να δημιουργηθεί χώρος για μείωση φορολογικών συντελεστών
- βελτίωση της δημόσιας διοίκησης
- ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής- μείωση των υψηλών ποσοστών φτώχειας
- ενίσχυση των ενεργών πολιτικών απασχόλησης- κατάρτισης
- σύνδεση των συμβάσεων των καθηγητών (αναπληρωτών) με τις επιδόσεις τους ως κίνητρο βελτίωσης της ποιότητας διδασκαλίας
- αύξηση των δημοσίων επενδύσεων (δημόσιες μεταφορές, διαχείριση απορριμμάτων, καινοτομία)
- ψηφιακή διακυβέρνηση
- μείωση των “κόκκινων” δανείων αλλά και του αναβαλλόμενου φόρου στους ισολογισμούς των τραπεζών
- επανεξέταση των διαφορών στη φορολογία των καυσίμων
- διασφάλιση “ισορροπίας” μεταξύ των δαπανών για συντάξεις και των δαπανών πρόνοιας
- κωδικοποίηση νόμων και αποφάσεων
- άρση των διοικητικών εμποδίων για την άσκηση επαγγελμάτων, κλπ
