Είναι γνωστό ότι ο θαλάσσιος τουρισμός έχει χτυπήσει σε ξέρα εδώ και αρκετά χρόνια στην Ελλάδα, ως αποτέλεσμα της ανυπαρξίας πολιτικών επιλογών που σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση των τελευταίων ετών δεν θα ήταν παράλογο να πει κανείς ότι οδηγείται σε αφανισμό.
Φυσικά ο κλάδος της κρουαζιέρας εξαιρείται από το γενικό ναυάγιο, χωρίς ωστόσο να διεκδικεί και δάφνες για τη μέχρι τώρα συνεισφορά του στην ελληνική οικονομία. Οι παράγοντες για τους οποίους η κρουαζιέρα δεν έχει αποδώσει τα μέγιστα στην ελληνική οικονομία είναι γνωστοί (άλλοι το λένε καμποτάζ, άλλοι το λένε βόλεμα ημετέρων κλπ) και είναι σε κεφάλαιο που θα το ανοίξουμε σύντομα από το συγκεκριμένο βήμα.
Εγώ θα σταθώ στο μαρασμό που βιώνουν οι εραστές του θαλάσσιου τουρισμού (άλλοι τους λένε σκαφάτους) που τα τελευταία χρόνια δέχονται απανωτά (βλέπε φορολογικά κλπ χτυπήματα) και ένας ένας εγκαταλείπει τη δραστηριοποίηση του με το θαλάσσιο τουρισμό.
Τη στιγμή που με πρόσφατη μελέτη του Πανεπιστημίου Πειραιώς, απασχολεί τώρα 180.000 εργαζόμενους, και θα μπορούσε σε μία 10ετία να διπλασιάσει αυτές τις θέσεις, η Πολιτεία αγνοεί παντελώς το συγκεκριμένο κλάδο. Προς επίρρωσιν τούτου η πολιτεία ωθεί σε έξωση τους σκαφάτους από τις μαρίνες Αλίμου και Αγ.Κοσμά, καθώς η ιδιωτικοποίηση αυτών (καλώς ή κακώς αυτή γίνεται είναι ακόμα ένα μεγάλο κεφάλαιο που χρήζει και αυτό ανάλυσης) συνοδεύεται όπως μαθαίνουμε με εκτόξευση των τελών ελλιμενισμού.
Από 200 ευρώ περίπου που κοστίζει σήμερα στον ιδιοκτήτη ενός τέτοιου σκάφους ο ελλιμενισμός στη μαρίνα Αλίμου, εκτιμάται ότι με την έλευση του ιδιώτη το εν λόγω τέλος θα φτάσει στα 1.000 και πλέον ευρώ.
Δεν είμαι σε θέση να υποστηρίξω αν το κόστος των 200 ευρώ σε μια χειμάζουσα μαρίνα είναι λίγο ή το κόστος των 1000 ευρώ σε μια μαρίνα με σύγχρονες υπηρεσίες θα είναι ακριβό, ωστόσο θα πρέπει να επισημανθούν ορισμένες παράμετροι που αποτελούν τρανά παραδείγματα ότι ή στραβός είναι ο γυαλός η ότι στραβά αρμενίζουμε.
Πρώτη επισήμανση: Υπάρχει εναλλακτικό σενάριο, πέραν του αφανισμού του κλάδου, τι θα γίνει με τους χιλιάδες εργαζόμενους αλλά και μικρομεσαίους επιχειρηματίες που δεν θα ανταποκριθούν σε αυξημένη τέλη ελλιμενισμού; Από ό,τι μας είπαν, απλά δεν υπάρχει.
Δεύτερη και σημαντικότερη επισήμανση: Γνωρίζουν οι αρμόδιες αρχές (υπουργείο Οικονομίας, υπουργείο Τουρισμού κλπ) για τις παράνομες μαρίνες σε διάφορους κόλπους ανα την Ελλαδα (και στην Αττική φυσικά) που εταιρίες αλλοδαπών συμφερόντων εκτελούν το ίδιο έργο με τις εν Ελλάδι εταιρίες, χωρίς να αφήνουν ευρώ στο ελληνικό κράτος; Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τις τουριστικές κατοικίες που μισθώνονται σε αλλοδαπούς χωρίς το ελληνικό κράτος να παίρνει μυρωδιά.
Τι συνάγεται από αυτά; Χτυπάμε το σαμάρι για να ακούσει ο γάιδαρος…η υπομονή του οποίο έχει εξαντληθεί από καιρό. Και αν τσινήσει ο ταλαίπωρος; Αλίμονο στους γύρω του.
Κ.Χαλκιαδάκης
