Στην λίστα Forbes με τις “Καλύτερες χώρες για επιχειρήσεις” (business friendly), η Βρετανία παραμένει στην πρώτη θέση παρά την σκιά του Brexit, με ανάπτυξη που αγγίζει το 1,7%. Την πρώτη πεντάδα συμπληρώνουν Σουηδία, Χονγκ Κονγκ, Ολλανδία και Νέα Ζηλανδία.
Σε ότι αφορά την περιοχή μας, δηλαδή την Νοτιοανατολική Ευρώπη, δεν μπορούμε να πούμε πως αποτελεί έκπληξη η παρουσία της Σλοβενίας στην άτυπη πρώτη θέση (31η θέση γενικής κατάταξης).
Η χώρα έχει επιδείξει μια συνεπή επιχειρηματική πολιτική, ανάπτυξη 5%, ελκύοντας επενδύσεις και προσφέροντας ένα σύγχρονο και σταθερό περιβάλλον επιχειρηματιών ευκαιριών.
Όπως αναφέρει το Forbes, η Σλοβενία έχει εξαιρετικές υποδομές, με καλά εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό και στρατηγική θέση ανάμεσα στα Βαλκάνια και τη Δυτική Ευρώπη.
Η Σλοβενία έχει ένα από τα υψηλότερα κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Κεντρική Ευρώπη, παρά το γεγονός ότι υπέστη μια παρατεταμένη ύφεση την περίοδο 2008-2009 αμέσως μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση. Η Σλοβενία ήταν από τις πρώτες χώρες που εισήγαγε το ευρώ το 2004 (την 1η Ιανουαρίου 2007) και γνώρισε σταθερή πολιτική και οικονομική μετάβαση.
Τον Μάρτιο του 2004, η Σλοβενία έγινε η πρώτη χώρα που από αποδέκτης των κεφαλαίων της Παγκόσμιας Τράπεζας, έγινε χορηγός της και το 2007, η κλήθηκε να ξεκινήσει τη διαδικασία ένταξης στον ΟΟΣΑ. στον οποίο έγινε μέλος το 2012. Από το 2014 έως το 2016, η ανάπτυξη υπό την καθοδήγηση των εξαγωγών, που τροφοδοτήθηκε από τη ζήτηση σε μεγαλύτερες ευρωπαϊκές αγορές, ώθησε την ετήσια αύξηση του ΑΕΠ πάνω από το 2,3%.
Η ανάπτυξη έφτασε στο 5,0% το 2017 και προβλέπεται ότι θα πλησιάσει ή θα φτάσει το 5% το 2018. Η επίμονα υψηλή ανεργία μειώθηκε κάτω από το 5,5% στις αρχές του 2018, λόγω των ισχυρών εξαγωγών και της αύξησης της κατανάλωσης που αύξησαν τη ζήτηση εργασίας. Η συνεχιζόμενη δημοσιονομική εξυγίανση μέσω της αυξημένης εισπράξεως των φόρων και των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης θα οδηγήσει πιθανώς σε ισόρροπη κρατική χρηματοδότηση το 2019.
Η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Cerar ανέλαβε καθήκοντα το Σεπτέμβριο του 2014, δεσμεύοντας να προωθήσει τις δεσμεύσεις να ιδιωτικοποιήσει μια επιλεγμένη ομάδα κρατικών επιχειρήσεων, να εξορθολογίσει τις δημόσιες δαπάνες και να σταθεροποιήσει περαιτέρω τον τραπεζικό τομέα. Το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα είναι η προσπάθεια εξορθολογισμού του τραπεζικού τομέα, ο οποίος βρίσκεται σε αδιέξοδο μέσα από τις συνεχιζόμενες διαμάχες για καταθέσεις της εποχής της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας.
Από τις υπόλοιπες χώρες της “γειτονιάς” μας, η Ρουμανία βρίσκεται στην δεύτερη θέση και 41η γενικής, Η Βουλγαρία καταλαμβάνει την 46η θέση και η Κροατία παίρνει την 52η θέση. Η Σερβία βρίσκεται στην 56η θέση, η πΓΔΜ είναι 68η, το Μαυροβούνιο 72η και η Αλβανία 74η. Η Μολδαβία είναι 87η, ενώ η Βοσνία και Ερζεγοβίνη στην 98η θέση, κατέχει την τελευταία θέση μεταξύ των χωρών της ΝΑ Ευρώπης.
H περίπτωση της Ελλάδας
Η Ελλάδα βρίσκεται στην 42η θέση, τρίτη πίσω από την Ρουμανία με ρυθμό ανάπτυξης που φτάνει ή θα φτάσει το 1,4% σύμφωνα με το Forbes, το οποίο στέκεται ιδιαίτερα στον δημόσιο τομέα της χώρας ο οποίος αντιπροσωπεύει το 40% του ΑΕΠ, ενώ το κατα κεφαλήν ΑΕΠ είναι περίπου τα δύο τρίτα εκείνου των κυριότερων οικονομιών της ευρωζώνης. Ο τουρισμός παρέχει το 18% του ΑΕΠ της χώρας, ενώ οι μετανάστες αποτελούν περίπου το ένα πέμπτο του εργατικού δυναμικού, κυρίως σε γεωργικές και ανειδίκευτες εργασίες.
Η Ελλάδα είναι σημαντικός δικαιούχος της βοήθειας της ΕΕ, ίσος με περίπου 3,3% του ετήσιου ΑΕΠ. Η οικονομική μεγέθυνση της Ελλάδας ήταν κατά μέσο όρο περίπου 4% ετησίως μεταξύ 2003 και 2007, αλλά η οικονομία έπεσε σε ύφεση το 2009 ως αποτέλεσμα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, “σφίγγοντας” τις συνθήκες δανεισμού και την αποτυχία της Αθήνας να αντιμετωπίσει ένα αυξανόμενο δημοσιονομικό έλλειμμα.
Μέχρι το 2013, η οικονομία είχε συρρικνωθεί κατά 26% σε σύγκριση με το επίπεδο πριν από την κρίση του 2007. Η Ελλάδα πληρούσε το κριτήριο του δημοσιονομικού ελλείμματος της ΕΕ για το έλλειμμα και το έλλειμμα του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης το 2007-08, αλλά το παραβίασε το 2009, όταν το έλλειμμα έφθασε το 15% του ΑΕΠ.
Η υποβάθμιση των δημόσιων οικονομικών, οι ανακριβείς και εσφαλμένες στατιστικές και η συνεπής υποτονική απόδοση των μεταρρυθμίσεων οδήγησαν τους σημαντικότερους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας να υποβαθμίσουν τη βαθμολογία του διεθνούς χρέους στην Ελλάδα στα τέλη του 2009 και οδήγησαν τη χώρα σε χρηματοπιστωτική κρίση.
Οι ημιτελείς οικονομικές μεταρρυθμίσεις, το μαζικό πρόβλημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων και η συνεχιζόμενη αβεβαιότητα σχετικά με την πολιτική κατεύθυνση της χώρας κρατούν εγκλωβισμένη την οικονομία της χώρας.
Πηγή : Forbes/ emea.gr
