Η εξαγορά της Air Europa από τη μητρική εταιρεία της British Airways, International Airlines Group (IAG), επιβεβαιώθηκε τελικά ότι ολοκληρώθηκε την 1η Αυγούστου, όταν η IAG ανακοίνωσε ότι είχε τερματίσει τη συμφωνία αγοράς λόγω «του τρέχοντος ρυθμιστικού περιβάλλοντος».

Είναι δελεαστικό να αναρωτιόμαστε τι είδους ρυθμιστικό περιβάλλον περίμενε η IAG όταν ανακοίνωσε για πρώτη φορά την εξαγορά το 2019 και πώς αυτό διέφερε από την τρέχουσα κατάσταση.

Η εξαγορά θα ήταν πάντα μια πρόκληση για τις αρχές ανταγωνισμού , καθώς η IAG κατέχει ήδη την ισπανική εταιρεία σημαίας Iberia και τη δεύτερη μεγαλύτερη αεροπορική εταιρεία της Ισπανίας Vueling, με έδρα τη Βαρκελώνη. Η Air Europa είναι ο τρίτος μεγαλύτερος αερομεταφορέας της χώρας.

Η IAG συμφώνησε αρχικά μια συμφωνία 1 δισεκατομμυρίου ευρώ για την εξαγορά της Air Europa από την Iberia από τη μητρική Globalia – τον ​​μεγαλύτερο τουριστικό όμιλο της Ισπανίας – τον ​​Νοέμβριο του 2019.

Χαιρέτισε τη συμφωνία ως μέσο για την ανάπτυξη της Μαδρίτης ως διατλαντικού κόμβου για να ανταγωνιστεί το Άμστερνταμ, τη Φρανκφούρτη, το Χίθροου και το Παρίσι τον Σαρλ Ντε Γκωλ.

Αλλά η απόκτηση ρυθμιστικής υπογραφής ήταν πάντα δύσκολη.

Το Travel Weekly προειδοποίησε τότε ότι η συμφωνία «είναι απίθανο να ξεφύγει από σοβαρή μελέτη από τις αρχές ανταγωνισμού» παρά την αρχική αισιοδοξία της IAG ότι θα ολοκληρωθεί μέχρι το δεύτερο εξάμηνο του 2020.

Επισήμανε ότι οι αρχές ανταγωνισμού «είναι πιθανό να εξετάσουν προσεκτικά καθώς η Air Europa είναι ο τρίτος μεγαλύτερος αερομεταφορέας της Ισπανίας και η IAG κατέχει ήδη τους δύο μεγαλύτερους», σημειώνοντας ότι η εξαγορά θα αυξήσει σημαντικά την κίνηση της IAG στη Μαδρίτη.

Ο διευθύνων σύμβουλος της Ryanair, Michael O’Leary, δεν έχασε χρόνο απαιτώντας δράση από τις ρυθμιστικές αρχές, λέγοντας: «Είναι μια καλή συμφωνία για την IAG. Είναι μια κακή συμφωνία από ανταγωνιστική άποψη».

Ο O’Leary προειδοποίησε: «Θα αναζητήσουμε από τις αρχές ανταγωνισμού να απαιτήσουν ορισμένες εκχωρήσεις, ιδιαίτερα στην παρουσία της Air Europa σε κοντινές αποστάσεις σε ισπανικά δρομολόγια εσωτερικού και ευρωπαϊκές μικρές αποστάσεις».

Ένας κορυφαίος αναλυτής της αεροπορίας είπε στο Travel Weekly ότι η συμφωνία «θα φαίνεται να επηρεάζει ουσιαστικά τη δυναμική του ανταγωνισμού και υπάρχει πιθανότητα στρέβλωσης της αγοράς.

Ο αναλυτής προειδοποίησε ότι οποιαδήποτε προοπτική θα «εξαρτηθεί από τα διορθωτικά μέτρα της αγοράς» που ζητούν οι ρυθμιστικές αρχές.

 

Η συμφωνία εξαγοράς του 2019 ήρθε μετά την προηγούμενη προσπάθεια της IAG να επεκταθεί στη Λατινική Αμερική μέσω μιας κοινής επιχείρησης με τον αερομεταφορέα της Λατινικής Αμερικής Latam και την American Airlines που τέθηκε σε βέτο από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χιλής τον Μάιο του 2019.

Η ανταγωνιστική Delta Air Lines της American Airlines, συνιδιοκτήτρια της Virgin Atlantic, αγόρασε στη συνέχεια το 20% των μετοχών της Latam τον Σεπτέμβριο του 2019, πληρώνοντας 1,9 δισεκατομμύρια δολάρια.

Η IAG στράφηκε αντ’ αυτού στην Air Europa, χαιρετίζοντας τη συμφωνία τον Νοέμβριο ως συμφωνία που «θα αποκαταστήσει την IAG ως ηγέτη στην αγορά Ευρώπης-Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής».

Ο Willie Walsh, τώρα γενικός διευθυντής της Iata αλλά διευθύνων σύμβουλος της IAG εκείνη την εποχή, τόνισε: «Η απόκτηση της Air Europa θα είχε ως αποτέλεσμα η IAG να αποκτήσει ηγετική θέση στον Νότιο Ατλαντικό».

Διαβεβαίωσε τους επενδυτές ότι η συμφωνία θα προσφέρει επίσης «συνέργειες κόστους μεταξύ των εξόδων πώλησης, γενικών και διοικητικών εξόδων, προμηθειών, διεκπεραίωσης και διανομής».

Στη συνέχεια, ο Covid-19 χτύπησε και οι αεροπορικές εταιρείες ήταν εντελώς καθηλωμένες από τα τέλη Μαρτίου 2020.

Η IAG επαναδιαπραγματεύτηκε τη συμφωνία για την Air Europa, ανακοινώνοντας μια τροποποιημένη συμφωνία με την Globalia τον Ιανουάριο του 2021, η οποία μείωσε στο μισό το τίμημα στα 500 εκατομμύρια ευρώ και ανέβαλε την πληρωμή μέχρι έξι χρόνια μετά την ολοκλήρωση της εξαγοράς.

Μέχρι αυτή τη στιγμή, η IAG ανέμενε ότι η συμφωνία θα ολοκληρωνόταν το δεύτερο εξάμηνο του 2021 – με την επιφύλαξη της έγκρισης της ΕΚ.

«Υποθέτοντας ότι θα ολοκληρωθεί το δεύτερο εξάμηνο του 2021», σημείωσε ο όμιλος, «η IAG θα αναλάβει την Air Europa σε μια εποχή που η ανάκαμψη των αεροπορικών ταξιδιών θα μπορούσε να έχει νόημα καθώς η κυκλοφορία των εμβολίων Covid-19 προχωρά σε όλο τον κόσμο».

Στην περίπτωση αυτή, σημαντική ανάκαμψη στα αεροπορικά ταξίδια σημειώθηκε μόλις το δεύτερο εξάμηνο του 2022.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ξεκίνησε έρευνα για τις πιθανές επιπτώσεις της εξαγοράς τον Ιούνιο του 2021, επισημαίνοντας ανησυχίες όπως ότι θα μείωνε τον ανταγωνισμό στις εσωτερικές γραμμές στην Ισπανία και στις διεθνείς γραμμές προς και από τη Μαδρίτη.

Τον Νοέμβριο του 2021, η Αρχή Ανταγωνισμού και Αγορών του Ηνωμένου Βασιλείου (CMA) ακολούθησε το παράδειγμά της, ξεκινώντας έρευνα για το εάν η συμφωνία θα έβλαπτε τον ανταγωνισμό στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Η IAG τερμάτισε την προσφορά αμέσως μετά, τον Δεκέμβριο του 2021, αφού οι ρυθμιστικές αρχές της ΕΕ ανέφεραν ότι τα «διορθωτικά μέτρα» που πρότεινε ο όμιλος –η παράδοση ορισμένων χρονοθυρίδων και δρομολογίων αεροδρομίων– ήταν ανεπαρκή για την αντιμετώπιση των προβλημάτων ανταγωνισμού.

Ο Διευθύνων Σύμβουλος Luis Gallego, ο οποίος μέχρι τότε είχε διαδεχτεί τον Walsh, σημείωσε: «Είναι πολύ απογοητευτικό, αλλά η απόφαση [να τερματίσουμε] είναι λογική λόγω των συνθηκών της αγοράς, της βαθιάς κρίσης που προκύπτει από τον Covid-19 και λαμβάνοντας υπόψη την επιθυμία μας να διατηρήσει μια πειθαρχημένη προσέγγιση στην κατανομή κεφαλαίων».

Ωστόσο, πρόσθεσε: «Έχουμε δεσμευτεί να αναλύσουμε εναλλακτικές ρυθμίσεις με την Globalia».

Τον Μάρτιο του 2022, η IAG συμφώνησε να παραχωρήσει ένα δάνειο 100 εκατομμυρίων ευρώ στην Air Europa πληρωτέο σε επτά χρόνια, με δυνατότητα μετατροπής του δανείου σε μετοχικό μερίδιο 20%.

Στη συνέχεια, η IAG έκανε ακριβώς αυτό, μετατρέποντας το δάνειο σε μερίδιο 20% στην Air Europa τον Αύγουστο του 2022.

Στη συνέχεια ξεκίνησε μια δεύτερη προσπάθεια να αγοράσει την Air Europa τον Φεβρουάριο του 2023, συμφωνώντας να πληρώσει το υπόλοιπο των 400 εκατομμυρίων ευρώ για το 80% του αερομεταφορέα που εξακολουθεί να ανήκει στην Globalia. Προφανώς, ο Gallego και η IAG υπέθεσαν ότι το ρυθμιστικό τοπίο είχε αλλάξει από την πανδημία.

Η ομάδα τόνισε και πάλι τη «στρατηγική σημασία» της συμφωνίας. Σημειώνοντας ότι θα ενισχύσει τη θέση της IAG στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική.

Αλλά η επιχειρηματική εφημερίδα Financial Times επικαλέστηκε πηγή ανταγωνισμού της ΕΕ που είπε: «Είναι η δεύτερη φορά που επιχειρείται αυτή η συγχώνευση και δεν φαίνεται καλή. Το πρώτο δεν μας άρεσε. Αυτή τη φορά θα είναι χειρότερα».

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σημείωσε «προκαταρκτικές ανησυχίες» ότι η συναλλαγή θα μπορούσε να μειώσει τον ανταγωνισμό σε εσωτερικά δρομολόγια, μικρών και μεγάλων αποστάσεων εντός και εκτός Ισπανίας και ξεκίνησε μια «εις βάθος» έρευνα.

Προφανώς, οι πληροφορίες που έλαβε η IAG από τον επίτροπο ανταγωνισμού σχετικά με τα «διορθωτικά μέτρα» δεν φαίνονται καλές.

Μαζί με μια ανακοίνωση τριμηνιαίων αποτελεσμάτων την 1η Αυγούστου, η IAG σημείωσε ότι η εξαγορά δεν ήταν πλέον πιθανή και ότι θα καταβάλει στην Globalia ένα τέλος 50 εκατομμυρίων ευρώ.

Ανέφερε: «Το Διοικητικό Συμβούλιο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι στο τρέχον ρυθμιστικό περιβάλλον δεν θα ήταν προς το συμφέρον των μετόχων να συνεχίσουν τη συναλλαγή».

Θα δούμε αν αυτός είναι ο τελευταίος λόγος για την προβλεπόμενη εξαγορά. Χωρίς αμφιβολία, η Globalia θα εξετάσει εναλλακτικές επιλογές για την Air Europa και ο Luis Gallego θα εξετάσει άλλους τρόπους για να ενισχύσει τα μερίδια αγοράς της IAG στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική.