Σύνταξη: tourismtoday.gr
Το αργό ταξίδι (slow travel) δεν είναι απλώς ένας νέος τρόπος απόδρασης, αλλά είναι μια νοοτροπία. Σε αυτή, η συνολική ποιότητα της ταξιδιωτικής εμπειρίας είναι πιο σημαντική από την ποσότητα των εμπειριών.
Ο Huw Waters, επικεφαλής μάρκετινγκ στην Paragon DCX, αναλύει σε άρθρο του γιατί οι ταξιδιωτικές επωνυμίες πρέπει να προσφέρουν περιεχόμενο που ταιριάζει στις ανάγκες των καταναλωτών.
Με την άνοδο των αργών ταξιδιών, οι επιχειρήσεις του κλάδου πρέπει να επικεντρωθούν στην παραγωγή περιεχομένου, που δεν θα εξηγεί στους ταξιδιώτες τι θα δουν, αλλά να τους πείσει ότι η τοποθεσία που παρουσιάζεται είναι ένα όμορφο μέρος για επίσκεψη.
Το περιεχόμενο θα πρέπει να προκαλεί μια αίσθηση συναισθηματικής λαχτάρας. Και να εμπνέει τη φαντασία, ενθαρρύνοντας την ιδέα μιας εμπειρίας που θα αλλάξει τη ζωή.
Το πρόβλημα με το ταξιδιωτικό περιεχόμενο σήμερα
Το περιεχόμενο ταξιδιωτικών επωνυμιών σήμερα είναι γεμάτο όμορφες και ενημερωτικές εικόνες προορισμών. Παραλίες με λευκή άμμο που εκτείνονται για μίλια, θέα του ήλιου που λάμπει στα γαλάζια νερά ενός απομονωμένου παράκτιου όρμου, τεράστια αστικά τοπία ενός ορίζοντα που όλοι αναγνωρίζουν αμέσως, τοπικές κουζίνες που απεικονίζονται ελκυστικά σε γυαλιστερά λευκά πιάτα και ντόπιοι που κάνουν την καθημερινή τους δουλειά στο λιμάνι, στην αγορά ή σε ένα καφέ.
Αυτές οι εικόνες, αν και είναι όμορφες και απεικονίζουν τον προορισμό, δεν προκαλούν μια αρκετά ισχυρή συναισθηματική απόκριση. Δεν είναι αρκετά συσχετισμένα και δεν αντικατοπτρίζουν την εμπειρία ενός πραγματικού ταξιδιώτη.
Το ταξιδιωτικό αντίγραφο είναι το ίδιο. Είναι κατατοπιστικό και περιγραφικό για την τοποθεσία –τι μπορείτε να επισκεφτείτε και παρουσιάζοντας την ομορφιά του τόπου– αλλά στερείται ζεστασιάς και αλήθειας.
Οι τουρίστες αναζητούν συνεχώς ταξιδιωτικά ιστολόγια και ταξιδιωτικά άρθρα από άτομα που έχουν πάει πραγματικά εκεί.
Αναζητούν πεζογραφία που προκαλεί συναισθήματα που εμβαθύνει στις εμπειρίες, τις αλληλεπιδράσεις τους με τον τοπικό πολιτισμό και τους ντόπιους ανθρώπους, τη γεύση της τοπικής κουζίνας. Εν’ ολίγοις αναζητούν μια εικόνα αναμνήσεων που θα κρατούν μια ζωή.
Το μεγαλύτερο μέρος του περιεχομένου ταξιδιωτικών επωνυμιών σήμερα δεν είναι κατάλληλο για τον σκοπό και πρέπει να αλλάξει.
Η άνοδος του αργού ταξιδιού
Από την αρχή της μεταφοράς, οι άνθρωποι πάντα προσπαθούσαν να περάσουν χρόνο σε μια τοποθεσία και να εμπλακούν σε μια εμπειρία.
Αλλά αυτό το στυλ ταξιδιού έχει αυξηθεί εκθετικά τον τελευταίο καιρό – ιδιαίτερα με τους ανθρώπους που θέλουν να επιστρέψουν από ταξίδια με περισσότερα από τις φωτογραφίες τους.
Οι ταξιδιώτες σήμερα θέλουν να ανακαλύψουν στιγμές που αποτυπώνονται στην ψυχή τους.
Το ταξιδιωτικό περιεχόμενο πρέπει να προκαλεί συναισθηματική ανταπόκριση
Οι εμπειρίες προκαλούν συναισθήματα, ενθουσιασμό και συνήθως εμπλέκουν άλλους ανθρώπους.
Οι εμπειρίες δεν είναι όμορφες εικόνες. Δεν είναι κτίρια ή τοποθεσίες. Δεν είναι η θέα από το μπαλκόνι του ξενοδοχείου σας. Δεν είναι μια λίστα με δημοφιλή μέρη για επίσκεψη. Και δεν είναι ο γκριζομάλλης έμπορος που τραβάει τον γάιδαρο και το καρότσι του γεμάτο καρπούζια στον άδειο, σκονισμένο δρόμο. Εκτός κι αν τον συναντήσεις, μιλήσεις, αγοράσεις ένα μεγάλο πράσινο από αυτόν και σε προσκαλέσει για δείπνο στο σπίτι του και γνωρίσεις την οικογένεια του.
Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ταξιδιώτες, όχι τουρίστες. Θέλουν να νιώσουν την εμπειρία. Και το περιεχόμενο σας πρέπει να ταιριάζει με αυτές τις ανάγκες.
Το ταξιδιωτικό περιεχόμενο πρέπει να ακολουθεί τη νοοτροπία αργού ταξιδιού, διεγείροντας μια συναισθηματική απόκριση και οδηγώντας μια ανθρώπινη σύνδεση με τους ανθρώπους, τον πολιτισμό και τον τόπο.
Θα πρέπει να δείχνει στους ταξιδιώτες πώς μπορούν να ενταχθούν στην κοινότητα που επισκέπτονται.
Οι ταξιδιωτικές επωνυμίες θα πρέπει να περιγράψουν πώς ένιωσαν συναισθηματικά ενώ βρίσκονταν στον προορισμό.
Θα πρέπει να συμβαδίζουν με τις μεταβαλλόμενες απαιτήσεις του κόσμου και να δημιουργούν περιεχόμενο που μιλάει για αληθινές εμπειρίες.
