Σύνταξη: tourismtoday.gr
Πριν από την πανδημία, η παγκόσμια βιομηχανία κρουαζιέρας αναπτυσσόταν για χρόνια. Με αποκορύφωμα τα 30 εκατ. επιβάτες παγκοσμίως το 2019, από 25 εκατομμύρια το 2015.
Περίπου 450 κρουαζιερόπλοια βρίσκονταν στους ωκεανούς του κόσμου. Οι μεγάλες εταιρείες κρουαζιέρας που πρωταγωνιστούσαν στον τουρισμό ενίσχυσαν τις μετοχές τους.
Μετά ήρθε η πανδημία με το κλείσιμο που είχε καταστροφικές επιπτώσεις στη βιομηχανία κρουαζιέρας, η οποία ήταν συνηθισμένη στην επιτυχία.
Οι γραμμές κρουαζιέρας είναι ένας από τους μεγάλους χαμένους της πανδημίας
Σύμφωνα με τη Διεθνή Ένωση Κρουαζιέρας (CLIA), ο αριθμός των επιβατών μειώθηκε κατά περισσότερο από 80% σε 5,7 εκατομμύρια το 2020. Οι περισσότεροι επιβάτες αφορούν τους πρώτους δύο μήνες του έτους.
Η σχεδόν πλήρης στασιμότητα έφερε στον κλάδο της κρουαζιέρας σωρευτική απώλεια περίπου 77 δις δολαρίων πέρυσι.
Έκτοτε, οι εταιρείες στηρίζονται με τη συνεχή αναχρηματοδότηση και τα αρχικά έσοδα από την επανεκκίνηση.
Όμως, η καύση μετρητών παραμένει υψηλή και δεν μπορεί να γίνει λόγος για ανάκαμψη στα στοιχεία φέτος.
Εν τω μεταξύ, περίπου τα μισά κρουαζιερόπλοια είναι και πάλι ανοιχτά για επισκέπτες, αλλά συχνά μόνο με μέτρια χωρητικότητα.
Μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, σύμφωνα με τις ελπιδοφόρες προσδοκίες, λίγο πολύ όλα τα πλοία θα πρέπει να είναι ξανά σε λειτουργία.
Αλλά η πανδημία απέχει πολύ από το να τελειώσει. Ο ιός συνεχίζει να τρομάζει και να αναστατώνει, ειδικά όσον αφορά αρκετές χιλιάδες συνεπιβάτες σε ένα μεγάλο πλοίο.
Καλή διαχείριση του ζητήματος Covid
Στην πλειονότητα των εταιρειών κρουαζιέρας μπορεί να πιστωθεί ότι έλαβαν πολύ σοβαρά το ζήτημα της ασφάλειας του κορωνοϊού και επέστρεψαν με κανόνες απόστασης, μειωμένη χρήση χωρητικότητας, αυξημένα μέτρα υγιεινής και διαδικασίες έκτακτης ανάγκης σε περίπτωση μεμονωμένων μολύνσεων.
Τα κρούσματα Covid σε κρουαζιερόπλοια είναι εξαιρετικά σπάνια από την επανεκκίνηση, σύμφωνα με τα στοιχεία.
Οι κρουαζιέρες είναι πλέον τόσο ασφαλείς όσο μπορεί να υπάρξει «ασφάλεια» σε αυτούς τους καιρούς.
Οι άνθρωποι μπορεί να γκρινιάζουν για τα μέτρα, αλλά είναι αυτά που καθιστούν δυνατή την επιστροφή.
Αισιοδοξία για το μέλλον της κρουαζιέρας
«Το μέλλον της βιομηχανίας κρουαζιέρας είναι λαμπρό», είπε ο Arnold Donald, Διευθύνων Σύμβουλος της Carnival Corporation.
Η αισιοδοξία του δεν πρέπει να υποτιμηθεί. Αλλά προς το παρόν, οι υπερχρεωμένες εταιρείες πρέπει να παράγουν μετρητά γρήγορα. Αλλά με χαμηλή παραγωγική ικανότητα, δεν είναι δυνατή η κερδοφόρα λειτουργία.
Η όλη επανεκκίνηση, τα μέτρα Covid, το μάρκετινγκ για τα συνεχώς αναπτυσσόμενα νέα δρομολόγια και η μαζική αύξηση των τιμών των καυσίμων ακριβαίνουν τα λειτουργικά έξοδα, σύμφωνα με την CLIA.
Ο ανταγωνισμός είναι απίθανο να επιτρέψει τη μετακύλιση αυτού του πρόσθετου κόστους στις τιμές κρουαζιέρας.
Επίσης, είναι αβέβαιο πότε θα επιστρέψει η επιθυμία για ταξίδια, ενόψει μιας πανδημίας, που σιγοκαίει.
Επιπλέον, οι δυνατότητες μιας σημαντικής ομάδας-στόχου κρουαζιέρας που οδηγεί στη ζήτηση, των boomers, μειώνεται σταδιακά.
Η ατμοσφαιρική ρύπανση
Αυτό που ώθησε επίσης την πανδημία κάπως στο παρασκήνιο είναι οι προκλήσεις που πρέπει ακόμη να αντιμετωπίσει η βιομηχανία κρουαζιέρας όσον αφορά στο περιβάλλον και στη βιωσιμότητα.
Για χρόνια, κυριαρχούσε η συζήτηση για το «βρώμικο πλοίο». Τώρα έχει κάπως εκτονωθεί μετά το διάταγμα του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ) που ισχύει από την 1η Ιανουαρίου 2020.
Στόχος είναι να περιοριστεί η ατμοσφαιρική ρύπανση με τη μείωση της μέγιστης περιεκτικότητας σε θείο των καυσίμων που επιτρέπεται στη ναυτιλία από 3,5% έως 0,5%.
Όλες οι ναυτιλιακές εταιρείες, πρέπει να αλλάξουν από το πλούσιο σε ρύπους βαρύ μαζούτ στο πιο φιλικό προς το περιβάλλον (αλλά πιο ακριβό) πετρέλαιο εσωτερικής καύσης θαλάσσης.
H βιομηχανία κρουαζιέρας πρέπει επίσης να αντιμετωπίσει το ζήτημα των αερίων του θερμοκηπίου.
Ο ΙΜΟ θέλει να μειώσει τις εκπομπές CO2 στο μισό έως το 2050. Και οι εταιρείες θέλουν να είναι κλιματικά ουδέτερες μέχρι τότε.
Ακόμα κι αν το LNG (υγροποιημένο φυσικό αέριο) μειώνει τις εκπομπές CO2 κατά περίπου 20%, τελικά τα ορυκτά καύσιμα πρέπει να αντικατασταθούν από αναγεννητική ενέργεια.
Πιθανές προσεγγίσεις όπως συστήματα μπαταριών, βιοαέριο, υδρογόνο, συνθετικό καύσιμο και κυψέλες καυσίμου είναι υπό έρευνα και επεξεργασία και οι πρώτες δοκιμαστικές εφαρμογές βρίσκονται ήδη σε λειτουργία.
Ό,τι κι αν επικρατήσει, μια μέρα οι ναυτιλιακές εταιρείες θα βρεθούν αντιμέτωπες με τεράστιο κόστος ανάπτυξης και επένδυσης.
Κρουαζιέρα και υπερτουρισμός
Τα κρουαζιερόπλοια που μπορούν να φιλοξενήσουν τον πληθυσμό μιας μικρής πόλης με πλήρωμα, έχουν στο παρελθόν «πλημμυρίσει» λιμάνια και προορισμούς. Επηρεάζοντας τόσο την ποιότητα ζωής των κατοίκων όσο και την εμπειρία των επισκεπτών.
Ωστόσο, σε πολλά μέρη, ο υπερτουρισμός έχει τροφοδοτηθεί μαζικά από την έκρηξη στις αεροπορικές εταιρείες χαμηλού κόστους και την τάση της Airbnb.
Ωστόσο μετά την πανδημία, η σποραδική συμφόρηση προορισμών από μεγάλα κρουαζιερόπλοια δεν μπορεί να εξηγηθεί.
Τα λιμάνια και οι ενδιαφερόμενες αρχές καλούνται να επιβάλουν πιο περιοριστικές «προδιαγραφές χρονοθυρίδων».
Κάτι που έχουν ήδη κάνει το Ντουμπρόβνικ και το Μπέργκεν και η Βενετία με απαγόρευση διέλευσης μεγάλων πλοίων για περιβαλλοντικούς λόγους.
Είναι πολύ πιθανό το «πλοίο προορισμού» να αφορά στο μέλλον περισσότερα σύντομα ταξίδια, λιγότερες κλήσεις προορισμού ή ακόμα και μόνο στάσεις στα δικά του νησιά ή τμήματα παραλιών. Ένας νέος τύπος «τουρισμού γκέτο» που θα μπορούσε προσφέρουν μια εναλλακτική στον ανεξέλεγκτο, υπερτουρισμό.
Από την άλλη, ο αριθμός των μικρότερων πλοίων αυξάνεται συνεχώς, αλλά λόγω του περιορισμένου αριθμού επιβατών απευθύνονται κυρίως σε πλούσιο πελατολόγιο.
