Γράμμα κενό περιεχομένου χαρακτηρίζει το θεσμό του οικογενειακού γιατρού στα νησιά ο Τομεάρχης Τουρισμού της Νέας Δημοκρατίας και Βουλευτής Δωδεκανήσου, κ. Μάνος Κόνσολας.
Με Ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή προς τον Υπουργό Υγείας, ο κ. Κόνσολας κάνει λόγο για πλήρη αδυναμία εφαρμογής του μέτρου στις νησιωτικές περιοχές.
Όσο και αν η κυβέρνηση επιρρίπτει τις ευθύνες στην απροθυμία των γιατρών να υποβάλλουν αιτήσεις, οφείλει να δει την αιτία αυτής της απροθυμίας που είναι η έλλειψη ουσιαστικών κινήτρων.
Δεν υπάρχουν ικανοποιητικές απολαβές για τους γιατρούς, ενώ, επιπρόσθετα, οι γιατροί επιβαρύνονται με γραφειοκρατικές υπηρεσίες γραμματειακής υποστήριξης και διεκπεραίωσης υπηρεσιών υγείας», τονίζει ο Βουλευτής Δωδεκανήσου.
Ο κ. Κόνσολας επισημαίνει ότι το όριο του μέγιστου πληθυσμού ευθύνης στους 2.250 ασθενείς ανά οικογενειακό γιατρό, είναι εκτός πραγματικότητας, όταν, μάλιστα, σε μικρά νησιά δεν υπάρχουν, πλέον, ειδικευμένοι γιατροί.
Αναφέρει, επίσης, ότι γιατροί με ειδικότητες Γενικής Ιατρικής, Παθολογίας και Παιδιατρικής σε μεγάλα νησιά, όπως η Ρόδος είναι απρόθυμοι να ενταχθούν στις Τοπικές Μονάδες Υγείας, αλλά και να συνάψουν συμβάσεις με τον ΕΟΠΥΥ ως οικογενειακοί γιατροί.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, όσοι πολίτες επιχείρησαν να εγγραφούν σε οικογενειακό γιατρό από τις πρώτες ημέρες εφαρμογής του μέτρου, δεν το κατόρθωσαν, αφού δεν υπήρχαν διαθέσιμοι γιατροί που να έχουν εγγραφεί στο σύστημα.
Ο κ. Κόνσολας ζητά να επανεξεταστεί, συνολικά, το θεσμικό πλαίσιο για τον οικογενειακό γιατρό στις νησιωτικές περιοχές, αφού, με βάση τις ισχύουσες ρυθμίσεις, ο θεσμός αυτός καθίσταται ανεφάρμοστος.
Επισυνάπτεται το πλήρες κείμενο της Ερώτησης του κ. Κόνσολα.
Κύριε Υπουργέ,
Η προχειρότητα με την οποία η κυβέρνηση επιχείρησε να επιβάλλει το θεσμό του οικογενειακού γιατρού, αποδεικνύεται από την αδυναμία εφαρμογής του στις νησιωτικές περιοχές.
Όσο και αν η κυβέρνηση επιρρίπτει τις ευθύνες στην απροθυμία των γιατρών να υποβάλλουν αιτήσεις, οφείλει να δει την αιτία αυτής της απροθυμίας που είναι η έλλειψη ουσιαστικών κινήτρων.
Δεν υπάρχουν ικανοποιητικές απολαβές για τους γιατρούς, ενώ, επιπρόσθετα, οι γιατροί επιβαρύνονται με γραφειοκρατικές υπηρεσίες γραμματειακής υποστήριξης και διεκπεραίωσης υπηρεσιών υγείας.
Ειδικά για τις νησιωτικές περιοχές, που οι δομές δημόσιας υγείας είναι υποστελεχωμένες και δεν υπάρχουν κίνητρα για ιδιώτες ιατρούς να μεταβούν σε μικρότερα νησιά, ο θεσμός του οικογενειακού ιατρού αποδεικνύεται ανεφάρμοστος και γράμμα κενό περιεχομένου, αφού το όριο του μέγιστου πληθυσμού ευθύνης στους 2.250 ασθενείς ανά οικογενειακό γιατρό, είναι εκτός πραγματικότητας.
Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν, ενώ σε μικρά νησιά δεν υπάρχουν, πλέον, ειδικευμένοι γιατροί.
Επιπρόσθετα, γιατροί με ειδικότητες Γενικής Ιατρικής, Παθολογίας και Παιδιατρικής σε μεγάλα νησιά, όπως η Ρόδος είναι απρόθυμοι να ενταχθούν στις Τοπικές Μονάδες Υγείας, αλλά και να συνάψουν συμβάσεις με τον ΕΟΠΥΥ ως οικογενειακοί γιατροί.
Είναι χαρακτηριστικό ότι όσοι πολίτες επιχείρησαν να εγγραφούν σε οικογενειακό γιατρό από τις πρώτες ημέρες εφαρμογής του μέτρου δεν το κατόρθωσαν αφού δεν υπήρχαν διαθέσιμοι γιατροί που να έχουν εγγραφεί στο σύστημα.
Το Υπουργείο οφείλει να επανεξετάσει, συνολικά το θεσμικό πλαίσιο για τον οικογενειακό γιατρό στις νησιωτικές περιοχές, αφού με βάση τις ισχύουσες ρυθμίσεις, ο θεσμός αυτός καθίσταται ανεφάρμοστος.
Κατόπιν των ανωτέρω
Ερωτάται ο Κύριος Υπουργός
1. Πως αξιολογεί το Υπουργείο Υγείας τα πρώτα αποτελέσματα από την εφαρμογή του θεσμού του οικογενειακού γιατρού στις νησιωτικές περιοχές;
2. Με δεδομένα τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί, και καθιστούν αδύνατη την εφαρμογή του θεσμού του οικογενειακού γιατρού, προτίθεται το Υπουργείο να προβεί σε διορθωτικές κινήσεις και αλλαγή του πλαισίου ειδικά για τις νησιωτικές περιοχές;
